ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Κεφάλαιο 22

Η Αυγή λίγο αργότερα  δέχτηκε την πρόταση του Αλέξη να την ξεναγήσει στα μέρη που γνώριζε παιδί.

Όταν βρέθηκαν σε μια μεγάλη πλατεία που στο κέντρο της υπήρχε ένα τεράστιο δέντρο, ο Αλέξης της το έδειξε και ρώτησε : " Θυμάσαι αυτό το δέντρο;"

Εκείνη το κοίταξε. Ο κορμός του ήταν τεράστιος. Τέσσερις άντρες δεν θα μπορούσαν να τον αγκαλιάσουν. Η φλούδα του ήταν λεία και πάνω της είχε γραμμένα ονόματα. Τα μεγάλα κλαδιά του ήταν γυμνά από φύλλα αλλά είχαν πάνω τους ένα στρώμα χιονιού.

Η Αυγή κούνησε αρνητικά το κεφάλι της. Εκείνος που την παρακολουθούσε έπιασε το χέρι της και την τράβηξε πιο κοντά στον κορμό του δέντρου.

"Υπάρχει ένας μύθος στο βασίλειο γι αυτό το δέντρο. Λένε οτι όταν ένα ζευγάρι γράψει το όνομά του πάνω στον κορμό του και αυτό μείνει για τρία χρόνια, χωρίς το δέντρο να το σβήσει. Το ζευγάρι θα μείνει για πάντα μαζί. Γι αυτό και το ονόμασαν το δέντρο των εραστών. Στην πραγματικότητα το συγκεκριμένο δέντρο καλύπτει γρήγορα τις πληγές του και έτσι τα ονόματα χάνονται. Όταν ήσουν δέκα χρονών, είχες ακούσει αυτόν τον μύθο και ένα βράδυ το έσκασες και ήρθες για να σκαλίσεις εδώ το όνομά σου. " Το δάχτυλό του έδειξε το όνομα ΑΥΓΗ σκαλισμένο βαθιά στον κορμό που φαινόταν ακόμη πεντακάθαρα ανάμεσα σε πολλές θολές πληγές πάνω στον κορμό του δέντρου. Η κλίση του δέντρου  έκρυβε το άλλο όνομα που βρισκόταν μέσα στην ίδια καρδιά.

" Ειχα κάποιον που αγαπούσα τόσο πολύ ώστε να το σκάσω από την μητέρα μου για να έρθω εδώ να σκαλίσω το δέντρο;" Είπε χαμογελώντας και περπάτησε πιο πέρα για να δει και το άλλο όνομα. Το όνομα ΑΛΕΞΗΣ που είδε δεν της προκάλεσε και μεγάλη εντύπωση.  Όσες αναμνήσεις είχε ανακτήσει από τα παιδικά της χρόνια, σχεδόν πάντα περιλάμβαναν και εκείνον. Η καρδιά της για κάποιο λόγο χτύπησε γρήγορα που είδε τα δύο ονόματα γραμμένα πεντακάθαρα.

"Εσύ;"  Τον κοίταξε.

"Ήμασταν πολύ δεμένοι και πάντα μου έλεγες οτι θα παντρευτείς μόνο εμένα, πράγμα που με φόβιζε αρκετά τότε." Απάντησε εκείνος χαμογελώντας.

Η Αυγή άπλωσε το χέρι της και χάιδεψε την σκαλισμένη καρδιά : " Θα πρέπει να ήμουν πολύ ρομαντική ψυχή όταν ήμουν μικρή.

Μια έκφραση νοσταλγίας εμφανίστηκε στο πρόσωπο του Αλέξη: " Ήσουν αξιολάτρευτη και όταν χάθηκες τόσο ξαφνικά ... " Το πρόσωπό του σκοτείνιασε.

"Μπορείς να μου πεις τι είχε συμβεί τότε που χάθηκα;"

Η μητέρα σου και εσύ ζούσατε σε διαφορετικό σπίτι από τον παππού σου. Το σπίτι βρισκόταν στην άκρη του οικισμού.  Το βασίλειο εκείνες τις μέρες υπέφερε από την ξηρασία και ο παππούς σου είχε πάει στον ναό να προσευχηθεί αλλά δεν ήταν αρκετό. Κάλεσε και την μητέρα σου. Όταν εκείνη έφυγε εσύ εξαφανίστηκες. Κανείς δεν σε είδε από εκείνη την μέρα και μετά. Λίγες μέρες αργότερα εξαφανίστηκε και η μητέρα σου. Έγιναν πολλές προσπάθειες για να σας βρούμε αλλά όλες ήταν μάταιες.

Όταν μετά από χρόνια ο Νέστορας, ο παππούς σου, εμφανίστηκε και είπε οτι οι ουρανοί του έστειλαν μήνυμα και οτι ήξερε που βρισκόσουν.  Κάποιος έπρεπε να περάσει από την πύλη για να σε βρει και αποφάσισα να έρθω εγώ. Λίγο πολύ αυτή είναι η ιστορία που γνωρίζω."

Η εικόνα του πατέρα του Αλέξη εμφανίστηκε στο μυαλό της: " Ο πατέρας σου;"

Εκείνος την κοίταξε με απορία: " Τι ο πατέρας  μου;"

"Ο πατέρας σου έβαλε ανθρώπους να ψάξουν να με βρουν;"

Τα μάτια του στένεψαν επιφυλακτικά: " Γιατί ρωτάς κάτι τέτοιο; Ο πατέρας μου ήταν ο βασιλιάς. Φυσικά σε έψαχνε."

"Δεν μπόρεσε όμως ποτέ να με βρει. Που οφειλόταν η εξαφάνισή μου; Τι είπαν;"

"Στην αρχή είπαν πως ίσως να είχες είχες βγει από τα τείχη και να είχες χαθεί, αλλά κάποιος βρήκε στοιχεία που έδειχναν πως ήταν απαγωγή και πίσω από αυτή κρυβόταν ο Σίμος." Κατηγόρησαν σαν τον βασιλιά του αντίπαλου βασιλείου. Πόσο ταίριαξαν όλα..

"Πόσο βολικό!" Ψιθύρισε η Αυγή και ο Αλέξης σήκωσε τα φρύδια του:

"Τι είπες;"

"Τίποτα, τίποτα.  Αλλά γιατί να ήθελε να με απαγάγει ο Σίμος;"

"Όταν γεννήθηκες, όλοι οι ιερείς είδαν τα σημάδια. Η πνευματική σου δύναμη και ενέργεια είναι πολύ μεγάλη, που σημαίνει οτι θα βοηθήσεις το βασίλειο που θα σε έχει να πετύχει μεγάλα πράγματα."

Αν αυτό που της έλεγε ο Αλέξης ίσχυε, και είχε τόσο μεγάλη σημασία η ύπαρξή της για τα βασίλεια τότε γιατί ο βασιλιάς Νικόδημος στην ανάμνησή της έδειχνε να θέλει να την εξαφανίσει;