ALT KOMŞUMUZ BİR VAMPİR

Bölüm 1 - Okulun İlk Günü

Saat akşamın 12'siydi. Güzelim 90 gün tatil bitmiş, yarın lanet olası okul açılıyordu. Aslında okulu seviyordum ta ki baş belam Burak okula gelene kadar. Çocuk takmış bana bırakmıyor. 50 kere onunla insan gibi konuşmaya çalıştım ' Bak Burak ben sevi sevmiyorum. Seni anlıyorum ama n'olur biraz da sen beni anla. Duygularımız karşılıklı değil bırak artık yakamı' ama nafile. Çocuk Nuh diyor peygamber demiyordu. Aslında kabahat bende o insan değil ki onunla insan gibi konuşuyordum. Akşam akşam onu düşünmüş, sinirlenmiştim. Yatağıma geçtim elimi semaya uzatıp şöyle dua ettim ' Ya Rab yarın okula gittiğimde Burak bizim sınıfta olmasın yan sınıfa hatta yan okula gitsin ' öyle içtenlikle etmiştim ki ben bile şaşırdım. Derken annemin ayak seslerini işittim hemen kafamı yastığa koyup uyumuş taklidi yaptım. Annem kapıyı açıp odama girdi yatağıma yaklaşıp anlıma bir öpücük kondurdu. ' Aferin kızıma, yarın okulun açılacağını biliyor nasıl da erkenden uyumuş ' deyip odadan çıktı. Annem çıktıktan sonra hemen gözümü açıp ' sen öyle san annecim hihihihi ' dedim ve sinsice güldüm. Saat bayağı geç olmuştu. Gözümü kapatıp uyudum. Gözümü açtığımda sabah olmuştu. Yataktan kalktım, yavaş ve ağır adımlarla banyoya ilerledim. Elimi yüzümü yıkayıp elbise dolabımın yanına geldim. Dolaptan siyah kot pantolonumu ve beyaz gömleğimi çıkartıp giydim. Makyaj olarak şeftali rengi rujumu ve rimerimi sürdüm. Çantamı alıp içine bir not defteri, bir kalem ve bir su şişesi koydum. Vee olmazsa olmazsa olmazım çikolata. İşte hazırdım.

Saate baktığımda saat 7.55'ti. 'OLAMAZ!!' diye bağırdım. Sesimi neredeyse tüm apartman duymuştu. Elimle ağzımı tuttum. Ders saat 8'de başlıyordu.  5 dakikam kalmıştı. Yemek yemeğe hiç vaktim yoktu. Tam evden çıkacakken annemlerin kapısı  açıldı. Kapıyı açan annemdi. Annem ' kız ne aslandan kaçan ceylan gibi bağırıyorsun.' dedi yüzünü buruşturarak. Önce annemin söylediği lafa güldüm sonra 'Yok bi şey anne biraz geç kaldım' deyip evden çıktım. Koşarak giderken bugün okulun ilk günü olduğunu hatırladım. Okulun ilk güllerinde okul yarım saat önce başlıyordu. Derin bir nefes alıp adımlarımı küçülttüm.

Okula vardığımda koşarak 11/E sınıfına gittim. Gülnaz'ı 3. sıranın ilk masasında otururken gördüm. Koşarak yanına gidip sarıldım. 90 gün tatilde Antalya'daki teyzesinin yanına gittiği için onu çök özlemiştim. Oturup biraz konuştuk. 

Sıradan kalkıp pencereyi açmak için cama döndüğümde Burağı gördüm. 'OLAMAZ!!' diye bağırdım. Sınıftaki herkes  bana baktı. 'Ne bakıyorsunuz' dercesine sınıfa   bakıp Gülnaz'a döndüm. Üstünde kopşonlu bir mont vardı. Birden aklıma çok güzel bir fikir geldi. Gülnaz'dan ceketini çıkartıp bana vermesin istedim. Nedenini sorduğunda 'açıklamaya zaman yok' diye karşılık verdim. Şaşkınlık içinde ceketini çıkartıp bana verdi. Ceketi giydim ve kapşonunu kafama geçirdim. Gülnaz'a dönüp başını masaya gömmesini istedim. Önce şaşkınlıkla yüzüme baktı sonra başını masanın üstüne gömdü. Saçlarıyla yüzünü kapattım. Bende kapşonu başıma geçirmiş cama bakıyormuş gibi yaptım bir elimle de yüzümü kapattım. Ben ile Gülnaz çok benzerdik birbirimize. Burak sınıfa geldiğinde Gülnaz'ı ben sanacaktı yanına gittiğinde benim olmadığını anlicaktı. Benim planım da başarılı olacaktı. 

Burak sınıfa girdiğinde etrafa bir müddet baktıktan sonra bizim hemen arkamızdaki sıraya oturdu. Önce bana baktı sonra Gülnaz'a bakıp 'boşuna saklanma Sinem seni her yerde tanırım' dedi. Tam sarılacakken, Gülnaz ' hoşt yavaş lan' diye gerildi. Bende hemen arkama dönüp alaycı bir şekilde  ' belli ediyor ne kadar iyi tanıdığın' deyip güldüm. O an sınıftaki herkes Burağa bakıp güldü. Buğaın yüzüne baktığımda gözünden ateş fışkırıyordu. Korkudan hemen önüme döndüm. Derken sınıfa müdürümüz Aysel hoca geldi. Geçen sene sınıfımıza türkçe öğretmenliği yapmıştı. Sağ olsun tüm sınıfı türkçe dersinden soğutmuştu. Derin bir nefes alıp ' Hoş geldiniz çocuklar. 90 gün tatil ardından tekrardan buluştuk. Türkçe hocanız hariç öbür hocalarınızın hepsi aynı. Okula yeni bir türkçe hocası geldi bu senenizi onunla geçireceksiniz.' der demez herkes çığlık çığlığa kaldı. Sonunda Aysel hocadan kurtuluyorduk.