♥️Ανταγωνιστική Αγαπη♥️

κεφάλαιο 34

Εβ: Θελω να παίξουμε Κρυφτοο!

Π: Και εγω θελω την Ησυχια μου γίνεται??

Ειπα και σηκωστικα και έβγαλα την Εβελίνα απο το δωματιο μου και κλείδωσα την πορτα για να μην με ξανα ενοχλήσουν για την αλλη μισή ωρα που έμεινε για να παω στα γουρούνια! 

Βγηκα εξω στο μπαλκόνι να χαζέψω λιγο τα αστέρια οπως κανω καθε φορα που νιωθω πιεσμένη. Σημερα ειχε πανσέληνο και το φεγγάρι ειναι πανεμορφο. Κοιταζα αφηρημένη τα αστερια μεχρι που ειδα ενα να πεφτει. Αμεσως εκλεισα τα ματια μου και εκανα μια ευχη:

《ΘΕΛΩ επιτέλους να κλείσω τα 18 και να φυγω απο αυτο το σπιτι και να κανω οτι θελω εγω να εχω την ΔΙΚΗ ΜΟΥ ζωη! Να βρω αυτο το αλλο μου μισο δηλαδη το huan να κανω μια οικογενεια να ταξιδευω, να ειμαι ελεύθερη και να εχω μια ήρεμη ζωη γίνεται?》Ειπα και ανοιξα τα ματια μου και μπηκα ξανα μεσα στο δωματιο μου πηδώντας πανω στο κρεβατι μου....

Τικ- τικ η πορτα χτυπά

Π: Ποιος ειναι παλι?

Ε: Εγω η μαμα! Αντε δεν θα πας? Ειναι 18:45

Π: ΘΑ ΠΑΩΩ! Ειπα και ξεκλειδώσει απότομα την πορτα πήρα το κινητο μου και έφυγα με νευρα ας το πουμε ετσι!

(...)

Α: Γεια και σε εσενα! Ειπε αφου μολις πηγα απλα καθισα στην καρέκλα χωρις να πω τιποτα

Π: Αα τι θες και εσυ τωρα να με νευριάσεις?

Αγ: Ααα καλααα... και η Ιουλια που ειναι?

Π: Σπιτι δεν μπορούσε να ερθει!

Αγ: Α ναι και γιατι?

Π: Ααα να σου πω ανακρισει θα μου κανετε τωρα? Δεν μπορουσε γιατι δεν ενιωθε καλα!

Αγ: Αρα να φευγω και εγω? Αμα δεν ηρθε τι να μείνω μπορεις να τα βγαλεις εσυ περα μαζι της μια ειναι

Α: Ρε βλακα εσυ να μείνεις δεν κατάλαβα!

Αγ: Ελα ρε αντε μεινε ειπε και τον χτυπησε στον ωμο!

Π: Αντεε ομως να ξεκινήσουμε δεν θα περάσω και ολο το βραδυ μου εδω μαζι σας!

Α: Καλα σκασε λες και εγω νομίζεις θα περασω καλυτερα με εσενα?

Π: Καλα συγκρίνεις εμενα με εσενα? Εννοειτε πως εγω ειμαι πιο καλοδιαθετη απο εσενα

Α: Ηρεμα λιγο!

Π: Εγω ηρεμη ειμαι εσυ να ηρεμήσεις!

Α: Οτι πεις! Αντε σήκω μπας και χασεις κανενα γραμμάριο τωρα και ελα να ξεκινήσουμε

Π: WHAT? Με αποκαλείς και χοντρή τωρα?

Α: Ναι γιατι θα με δείρεις? Ειπε και σήκωσα το χερι μου για να τον χαστουκισω αλλα με σταματησε αρπάζοντας το χερι μου με το δικο του χερι!

Π: Ασε με! ΜΕ ΠΟΝΆΣ!

Α: Και αν δεν σε αφήσω!

Π: ΑΣΕ ΜΕ ΕΙΠΑ!!

Α: και αν δεν το κανω ΕΙΠΑ? ειπε και έφερνε ολο και πιο κοντα το προσωπο του!

Π: Τωρα τι θα ΓΊΝΕΙ θα ΠΑΊΖΟΥΜΕ? Αν δεν με αφήσεις αυτο θα ΚΑΝΩ ειπα και του έριξα αλευρι με το αλλο μου χερι στο πρόσωπο αφου ηταν το μονο πραγμα που ειχα μπροστα μου για να του κανω κατι!

Α: ΕΊΣΑΙ ΤΡΕΛΗ?? ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ? ΗΛΙΘΙΑ! Ειπε περνώντας μια πετσέτα για να σκουπίσει το προσωπο του!

Π: Και ΤΡΕΛΉ ειμαι και ΧΟΝΤΡΉ  ΕΙΜΑΙ τι ζόρι τραβάς εσυ τωρα δεν καταλαβα? Καλυτερα να εμενε ο Αγγελος αντι εσυ! ΒΛΑΚΑ! ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΣΠΑΣ ΤΑ ΝΕΥΡΑ. Ειπα και τοτε εφυγα!

Αρκετα αντεξα μαζι του! Ποσο ηλιθιος μπορει να ειναι ενας ανθρωπος???? Ειχα που ειχα νευρα τώρα εχω πιο πολλα.

Αντε να παω σπιτι μου να ηρεμισω γιατι με τετοια νευρα σκοτωνο και ανθρωπο συγκεκριμενα τον Αλεξ.

Μολις βγαινω εξω απο το κτήριο που γινονται τα μαθήματα της μαγειρικής παω να διασχίσω τον δρομο για να παω σπιτι μου...

ΑΛΛΑ επειδη ειχα τοσα νευρα ξεχασα να ελέγξω τον δρομο και να δω αν περνανε αυτοκινητα και τωρα βλεπω ενα αυτοκινητο να κατευθυνεται με μεγαλη ταχυτητα προς εμενα.

Παγωσα απο τον φοβο ουτε να ουρλιάξω δεν μπορουσα και τα ποδια μου ειχαν μεινει εκει ακινητα δεν μπορούσα να κουνηθω, χιλιάδες σκέψης στο μυαλο μου μεσα σε δευτερόλεπτα περνούσαν και ενοω τα φωτα του αυτοκινήτου με τυφλοναν σκευφτομουν πως ισως να ηταν και η τελευταία μου στιγμη πανω στην γη! αντιο ζωη ειπα καθως κλεινω τα ματια μου για να μην δω το αυτοκινητο να με χτυπαει....

______________________________________

Γεια σας!!!❤

Τι λετε να γινει στο επομενο κεφαλαιο?

Αυτο είναι το κεφαλαιο για σημερα .Ελπίζω να σας αρέσει,καναμε οτι καλυτετο μπορουσαμε.Σύντομα θα ανέβει και επόμενο κεφαλαιο!

Μην ξεχάσετε να σχολιάσετε και να πατήσετε το αστεράκι!

Αντιο...❤

Λοιπον τα λέμε στο επόμενο κεφαλαιοοοο guys❣❣❣