Κεφάλαιο 19

1.2K 183 3
                                    

Η Χριστίνα ακολούθησε τον Ορφέα στο παλάτι. Οι μνήμες της ερχόταν σποραδικά και ήταν μπερδεμένες αλλά μέσα της πια ήξερε ότι αυτά που της είπε ο Αλέξης ήταν αλήθεια. Έπρεπε να του μιλήσει. Δεν μπορούσε να φύγει από εκεί αν δεν μάθαινε πρώτα το τι είχε συμβεί και χάθηκε η μητέρα της ενώ εκείνη κατέληξε στην γη.

Οι φύλακες χαιρέτησαν τον Ορφέα και έτσι κατάλαβε οτι δεν ήταν απλός στρατιώτης.

"Εγώ θα σε αφήσω εδώ. Δεν θα μπω μέσα. " Της είπε εκείνος και γύρισε για να φύγει αλλά η Χριστίνα τον ρώτησε: "Που μπορώ να σε βρω για να σου δώσω αυτά που σου χρωστάω;"

Εκείνος γύρισε και της χαμογέλασε: " Μην ανησυχείς. Δεν μου χρωστάς τίποτα."

Η Χριστίνα μπήκε μέσα στο παλάτι χωρίς να την εμποδίσει κανείς και μια γυναίκα με στολή την πλησίασε: "Μπορείτε να με ακολουθήσετε;"

Η γυναίκα την οδήγησε σε ένα άλλο δωμάτιο από αυτά που γνώριζε. Όταν μπήκε μέσα είδε ότι ήταν ένα μεγάλο γραφείο, που οι δύο τοίχοι του ήταν βιβλιοθήκη. Δεν ήταν κανείς εκεί. Εκείνη άρχισε να περπατάει αργά κοιτάζοντάς τους τίτλους των βιβλίων.

Η πόρτα που άνοιξε ξαφνικά την έκανε να γυρίσει. Ο Αλέξης στεκόταν μπροστά από την κλειστή πόρτα : " Γεια σου Αυγή."

Εκείνη δεν αντέδρασε στο όνομα Αυγή. Είχε αρχίσει να αποδέχεται την ταυτότητά της.

"Υποθέτω οτι περίμενες πως θα επέστρεφα." Του είπε βλέποντας οτι δεν είχε εκπλαγεί καθόλου.

Ο Αλέξης προχώρησε αργά προς το μέρος της: " Περίμενα οτι η επιστροφή σου εδώ μπορεί να σε βοηθούσε να θυμηθείς. Θυμήθηκες;"

Είχε φτάσει μπροστά της και την κοίταζε έντονα. Εκείνη κούνησε το κεφάλι της : " Οι αναμνήσεις μου  είναι αποσπασματικές. Είχα κάποιες αναμνήσεις από την μαμά μου, γιατί βρέθηκα μπροστά στο σπίτι που μέναμε, αλλά δεν θυμήθηκα και πολλά πράγματα. Αποφάσισα να μείνω μέχρι να βρω τι συνέβει στο παρελθόν μου."

"Φοβάμαι οτι δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα να βρεις. Ο Σίμος έστειλε ανθρώπους και ζώα για να σας εξολοθρεύσει. Από την στιγμή που βρεθήκατε στο δάσος, τα ίχνη της μητέρας σου χάθηκαν. Θα είχαμε χάσει και εσένα αν δεν μας ειδοποιούσε η Ορόρα που δεν σε πρόλαβε πριν να χαθείς στην πύλη."

"Την Ορόρα την είδα στον ύπνο μου. Αυτή ήταν που με πήρε κοντά της όταν χάθηκε η μητέρα μου."

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα