Sorma evlat sorma çektiğim çile anlatmak istedim gelmedi dile evim ayalim var hepsi nafile derdimi dinleyen kalmadi oğul mazideki günler gelin yardima bakarim yanarim kendi adima kulak veren olmaz şu feryadima bu dünyada yüzüm gülmedi oğul burada hiç dinmez gözümün yaşi özlerim annemi abla gardaşi bir hanimim vardi gönül yoldaşi yillar hasretini silmedi oğul geçlik elden gitti tükendi beden neden böyle olduk bilmedim neden gel de sitem etme, cikma çileden felek prangami salmadi oğul evlat kopup gitti birakti naçar ne bir haber yollar, ne kapim açar birak görünmeyi görende kaçar halim nedir diye bilmedi oğul hiç mi hasretimle yanmaz kavrulmaz hiç mi baba deyip adimi anmaz hiç mi haktan korkmaz kuldan utanmaz tek bir defa bile gelmedi oğul yemek döktüm diye sofrada döver gelin mirildanir yüzüme söver beni aşağilar kendini över vaziyeti içim almadi oğul takatim tükenmiş gücüm azalmiş gözüm mazilerde hayale dalmiş malimda mülkümde onlara kalmiş hayir dua eden olmadi oğul...
