მისი დახვეწილი გრძელი თითები რომლებიც ზეწარს მთელი ძალით ეჭიდება, პატარა სხეული რომელიც იასამნისფერი..მოლურჯო ნიშნებითაა დაფარული, ყოველი დარტყმა წითლად ეტყობა მის კანს, ტკივილი რომელიც დამწვრობასავით ედება მის სახეს ბარძაყებს და საჯდომს..მაგრამ ვერაფერს იზავს. აწითლებული ლოყები და ცრემლებისგან დასველებული სახე არაფრის მომცემად იშმუშნება და არაკომფორტული მისთვის ამაზრზენი სიტუაციის მიუხედავად მისი ორგანიზმი მაინც რეაგირებს რისიც ყველაზე მეტად რცხვენია.
იძულებულია გაუძლოს...12 წლის ბიუნ ბექიონი რომელზეც მამამისი ყოველდღიურად ძალადობს, დედამ მიატოვა. დედამისი შველოდა ასეთ სიტუაციაში...მაგრამ ახლა არაფრის იმედი არ აქვს. ალკოჰოლის მძაფრი სუნის მოახლოებას გრძნობს თავს ატრიალებს და ხმამაღლა ტირილს განაგრძნობს, ის კი მის სახეს ხელს ავლებს და მისკენ წევს, უხეშად კოცნის და ტუჩზე გახეთქამდე კბენს. პატარა კი ცდილობს ხელიდან დაუსხლტეს.
"კიდევ ცოტაც...სულ ცოტაც" მამამისის ბოხი ოდნავ ჩახლეჩილი ხმის გაგონებისას კიდევ ერთხელ ამოიწკმუტუნებს მერე კი თბილი სითხის ჩაღვრას გრძნობს მის სხეულში, უკვე შეეჩვია...საშინელი სათქმელია მაგრამ შეეჩვია. ისააკი თავის პენისს მისი ანუსიდან აცურებს და ხელს უსვამს, ბექიონი ცდილობს გაიწიოს მაგრამ 30იანებში შესული მამაკაცი მას ბარძაყებზე ხელს ავლებს და ახლოს წევს ენას ანუსის გარშემო უსვავს და მისივე სპერმას უსინჯავს გემოს. ისააკი ბექიონს შორდება და ოთახიდან გადის...რამოდენიმესაათიანი ტირილი რუტინის მიხედვით სადღაც საღამოს რვისკენ მთავრდება...გეგმის მიხედვით პატარა სხეული გზას ძლივს ძლივობით იკვლევს სააბაზანომდე და თავის მოწესრიგების შემდეგ სარკის წინ დგება, პირსახოცს იშორებს და მშრალი თვალები ისევ მარილიანი წყლით ევსება, მის სხეულს უყურებს და ცრემლები ნელა ეშვება მის ლოყებზე მერე კი წვეთები სააბაზანოს ცივ იატაკზე ეხეთქება. მის თავს აშტერდება და ცოტახანში ყველაფერი შავდება.....ბექიონი ახლა თექვსმეტისაა, მოგონებების ფირად წარმოდგენა მისი საყვარელი საქმე ნამდვილად არაა, უბრალოდ მისი ამავდროინდელი მენტალური მდგომარეობა განაგებს თუ რას წარმოიდგენს და რას იფიქრებს ყავისფერთმიანი გამხდარი ბიჭი, გამოყვანილი წელით და საკმაოდ ქალური ხმით საქციელებით და სხეულის ტიპით, ვიზუალურად არაფერი ერტყობა, ყველაფერი საფუძვლიანად აქვს დაფარული, შიგნიდან კი ყოველ დღიურად უფრო და უფრო ტყდება.
