ฉันนอนแตะเลื่อนหน้าจอมือถือขึ้นลง
ฉันไม่เคยแลกเบอร์มือถือกับเค้านี่นา
พรุ่งนี้ค่อยคุยก็ได้
ฉันเผลอหลับไปจนเช้า
ฉันลงนั่งที่โต๊ะอาหารและทานอาหารเช้าเหมือนทุกๆวัน
วันนี้เป็นวันที่สองที่ชอนมาร่วมโต๊ะอาหารด้วย
การไม่คุยอะไรกับเค้าดูจะเป็นสิ่งที่น่าทำที่สุด
ฉันทานอาหารเช้าเสร็จก็รีบลุกขึ้นจากโต๊ะ
"จะไปไหน?" ชอนถามขึ้น ทำฉันหยุดชะงัก
"ไปโรงเรียน" ถามมาได้ว่าไปไหน
ชอนหยิบผ้าขึ้นมาเช็ดปาก
"อ้อ ฉันลืมบอกไป ว่า เธอไม่ต้องไปโรงเรียนกับคนขับรถแล้ว แต่ไปกับฉันแทน"
ฉันถลึงตาจ้องเค้า ดูชอนจะหัวเราะอยู่ข้างในด้วยความสะใจ
เรื่องอะไรที่ฉันจะต้องทำตาม
ฉันรีบเดินสาวเท้าออกจากบ้าน แต่ไม่ทันได้ไปไหนกัน
คนตัวสูงและกำลังเยอะกว่าก็เดินมากระชากแขนฉันอย่างแรง
ทำให้ฉันกระเด็นเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเค้า
"ฉันเจ็บนะ"
"ขอโทษ ถ้าเธอเชื่อฟังฉัน เธอก็ไม่ต้องเจ็บ"
ฉันพยายามสลัดข้อมือของฉันออกจากมือของชอนที่รัดอยู่แน่น
"ปล่อย"
"ถ้าเธอยิ่งขัดขืน มือของฉันก็ยิ่งจะกำข้อมือของเธอไว้แน่นขึ้น"
ฉันจ้องหน้าเค้าและตัดสินใจที่จะหยุดขัดขืน
ในที่สุดเค้าก็ปล่อยมือออกจากข้อมือฉัน
ฉันถอยหลังออกห่างจากเค้าไปอีกสามก้าว
เพราะเมื่อกี้มันอยู่ใกล้จะสัมผัสได้ถึงลมหายใจ
YOU ARE READING
All About Him [Harry Styles]
Fanfictionตั้งแต่วันนั้น จากคนแปลกหน้า กลายเป็นคนที่สำคัญที่สุดในชีวิต