"ΤΙ ΚΆΝΕΙΣ ΕΔΏ? ΕΙΣΑΙ ΗΛΊΘΙΟΣ? ΕΙΣΑΙ ΒΛΑΚΑΣ?" φώναξα πετώντας μαξιλάρια με το ελεύθερο χέρι πέρα δώθε, προσπαθώντας να τον πετύχω.
"Γαμώτο έχασα το καλό, λίγο ήθελε ακόμα..." είπε χαμογελώντας αλαζονικά και σηκώθηκε από τη πολυθρόνα που είχε καθήσει. Βολέψου αγόρι μου, σαν το σπίτι σου...
"Δεν πας καλά παιδάκι μου!" Αναφώνησα κοκκινίζοντας και γύρισα τη πλάτη μου.
"Πότε πρόλαβες να έρθεις? Τηλεμεταφέρθηκες ή ζω στο Vampire diaries?"
Γέλασε σιγανα. Τι βλακείες λέω?
"Τίποτα από τα δύο, απλά είμαι καλός στο σκαρφάλωμα. Και όχι μόνο..." Μου έκλεισε το μάτι.
"Τι- Ιιιιιιιι" φώναξα και πήρα ότι βρήκα μπροστά μου για να του το φέρω στο κεφάλι.
Το μετάνιωσα όμως γιατί άρπαξα την κολόνια μου και δεν άξιζε να του τη πετάξω. Ήταν ακριβή, όχι τίποτα άλλο.
"Πρέπει να σταματήσεις κάποια στιγμή να φρικαρεις τόσο εύκολα, στο μεγείρεμα εννοούσα, πού πήγε το μυαλό σου?"
Σήκωσα το φρύδι μου γυρίζοντας προς το μέρος του.
"Είσαι βλάκας. Βγες από το δωμάτιο μου. Κοίτα πως είμαι!"
Κατέβασε τα μάτια του στο σώμα μου και άφησε ένα στραβό χαμόγελο.
"Δεν το εννοούσα! Απλά φύγε να αλλάξω"φώναξα.
"Αν νιώθεις άβολα μπορώ να βγάλω κι εγώ τη δική μου μπλούζα , να είμαστε και οι δύο έτσι."
"Μπράβο ρε, έχεις τη λύση για τα πάντα" είπα και του έστειλα μια μούτζα.
Έκανε ένα βήμα προς εμένα.
"Φυγε ρε θέλω να βάλω τις πιτζάμες μου!" Του φώναξα.
"Αυτές εδώ εννοείς?" Είπε και έπιασε με το χέρι του ένα ζευγάρι πιτζάμες που είχα αφήσει πάνω στη πολυθρόνα.
Γουρλωσα τα μάτια μου.
Η πιτζάμα μου Μπομπ Σφουγγαράκης!
Δεν το πιστεύω!
Ελάτε , αυτές οι χνουδωτές πιτζάμες είναι ότι καλύτερο για τον χειμώνα παραδεχτείτε το. Ακόμα κι αν είναι κίτρινες και έχουν πάνω Καβουροπάτι.
ΉΤΑΝ ΔΏΡΟ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΙΑΓΙΆ ΜΟΥ ΟΚΕΥ?
"ΦΕΡ'ΤΙΣ ΠΊΣΩ" είπα καθώς τις ανέβαζε στον αέρα με το χέρι του. Ο τύπος είναι πάνω από 1.80 πλάκα μου κάνεις? Δεν πατάω καν το 1.65 εγώ, δεν θα τις φτάσω ποτέ.
"Έλα ρε Κώστα, δεν είναι αστείο" είπα θυμωμένη.
Χοροπηδηξα μια φορά αλλά δεν τις έφτασα.
"Αυτό θα μου το πληρώσεις, σκουλήκι"
Άνοιξα τη ντουλάπα μου, πήρα ένα λευκό μπλουζάκι, γιατί με το άλλο το ηλίθιο δεν βλέπω να βγάζω άκρη.
YOU ARE READING
Every Good Girl Needs A Bad Boy
Romance"Πες μου σε παρακαλώ ότι το θες αυτό όσο το θέλω κι εγώ" είπε με κομμένη την ανάσα. Ένιωθα κατακόκκινη, η ντροπή μου ήταν εμφανής άλλη μία φορά. Τελικά έγνεψα καταφατικά, αποφεύγοντας το βλέμμα του που με κάρφωνε με λαγνεία. "Θέλω να το ακούσω μω...
35: Θα φύγω.
Start from the beginning
