My heart started thumping, naramdaman ko ang pananakit nito kaya napabitaw ako kay Floyd.

I was about to walk away when Floyd held my hand, napatingin ako sa kanya at nakitang nagtaka siya sa ginawa ko.

"Excuse me," I said and pulled my hand away from him and went to Cecille. Nagulat siya nang makita ako, mabilis ko namang hinubad ang sash na suot ko at ang korona sa ulo ko bago inabot sa kanya at nang makitang naintindihan niya ang gusto kong iparating ay kaagad siyang tumango.

Mabilis akong tumakbo palabas ng bulwagan. I noticed the people staring weirdly at me pero hindi ko na iyon pinagtuunan ng pansin.

All I want is to see Jer! I have to see him!

Hindi ako mapakali habang tumatakbo sa labas at ipinapaikot ko ang paningin ko sa paligid para makita siya.

I couldn't see him, nag-umpisa na akong makaramdam ng takot at sakit.

What if he went home? Paano naman ako rito? Hindi ba niya ako aantayin? Kakausapin ko pa siya! He told me he'll be my last dance!

Nag-umpisa nang magtubig ang mata ko. Sana...sana h'wag siyang mag-isip ng kung ano sa aming dalawa ni Floyd! Wala lang iyon, hindi ko naman alam na hahalikan niya ako sa harap ng mga tao!

I clutched my chest, magulo na ang buhok ko at hinihingal habang iniikot ang malaking bulwagan.

"Jer," I murmured.

I walked and stopped when I saw lights at the hidden side of the place. Dinala ako ng mga paa ko roon at halos matulos ako sa kinatatayuan nang makitang naroon sa Ejercito.

I smiled but my it faded when I saw Brittany holding his cheek. Something hurtful thug inside my chest, napahawak ako roon.

He was bowing his head, his forehead creased as he listened to Brittany. I saw her holding his cheek down his nape as she hugged it slowly.

I shouldn't be but I felt my heart breaking. It was as if it's now in an excruciating pain. Tumulo ang luha ko, hindi ko alam pero sobrang sakit ng dibdib ko habang pinagmamasdan sila.

She said something and smiled. She pulled him slowly towards her and that's when I took a step back. Mabilis akong tumalikod at napasinghap nang masagi ko ang gamit doon sa gilid.

It made a sound pero hindi na ako lumingon at mabilis na sinakop ang gown ko at mabilis na tumakbo palabas.

I couldn't care less, my feet are hurting because of the high heels I'm wearing but I managed to ran away from them.

Oo na, kasalanan ko rin naman, eh! He saw me being kissed by Floyd! Kaya...kaya wala akong karapatang magalit!

And I shouldn't be mad! Hindi naman kami! He's just a friend! He should be just a friend to me pero bakit ako nasasaktan ng ganito?!

My chest ached and I find it hard to breathe. It was being squeezed in the middle, I felt like a knife has been struck in the middle of my chest, enabling me to breathe.

Napasalampak ako sa gilid ng fountain sa panghihina. My mind is in chaos, I couldn't think of anything but my hurting heart.

Unti-unti, naramdaman ko ang pagkakabasa ng pisngi ko sa luhang paamba.

"K-kaibigan lang naman kita, sino ka ba?" I murmured to myself and can't help but sob. Mas tumungo ako at itinakip ang kamay sa aking mukha habang nakasalampak sa lupa.

"I-I hate you, I hate you!" I murmured and sobbed loudly.

Niyakap ko ang hita ko at mas napaluha.

Paper Planes (Sandejas Siblings: Companion Book)Where stories live. Discover now