İYİ Kİ VARSIN

FİNAL ~ İYİ Kİ VARSIN

10. 02. 2019 / 02.30
7598 Kelime✏

Bizimkisi bir aşk hikayesi değildi.
Aşk'tı bizimkisi, gerisi hikayeydi...

~ BİRKAÇ AY SONRA ~ YAZARDAN

Büyük ahşap kapı ısrarla tıklatılıyordu. Açık pembe renkli elbisesinin içindeki genç kız karakterine uygun olmayan bir sinirle kapalı kapının ardından seslenmeye devam etti.

"Hazır değil misiniz hâlâ? Düğün başlayacak" İçerden ses gelmeyince mavi gözlerini devirdi ve kendi kendine söylenmeye başladı. "İnsan kendi düğününe geç kalmayı nasıl başarır?.." İçeriden bir şeylerin devrilme sesini duyunca tekrar seslendi. "Kime diyorum?!"

Kapı gürültüyle açılınca Su istemsizce geriye kaçtı. İçeriden ne hissettiği yüzünden belli olmayan Eylem çıkıp tam önünde durdu kızın. "Uf tamam.. Söylenme geldim işte"

"Çok güzel olmuşsun"

Su hayran hayran ona bakarken Eylem omuz silkti. "Düğün var dediler geldik. Asıl sen damattan haber ver. Hâlâ kaçmadı mı?"

• Erkek Tarafı •

"Komutanım. Komutanım, benim"

Yolun daha çok başındaki genç delikanlı bir başka büyük ahşap kapıdan içeri girdi açılır açılmaz. Büyük aynanın önünde üzerindeki damatlığını düzelten abi yerine koyduğu adama baktı hayranlıkla.

"Noldu Çaylak?"

"Hee şey komutanım.. Su gönderdi beni. Birazdan aşağı inilmesi gerekiyormuş yoksa kendi düğününe geç kalacakmış gelinle damat" Telefonu titreyince açıp baktı ve gülerek konuştu. "Bir de damatın hâlâ kaçıp kaçmadığını soruyorlar"

Fethi kendini tutamayarak kahkaha attı Feyzullah'ın söylediğine. "Eminim Eylem sordurmuştur. Damatın kaçacağını bir tek o düşünüyor malum"

"Nereye kaçıyor aga? Biz neciyiz burada. Beni biliyorsunuz, yengeciyim, kimse kusura bakmasın. Damat bir yere kaçamaz!.."

Odadakiler Mücahit'in söylediğine güldüler. İçleri rahattı çünkü kimsenin bir yere kaçmayacağını hepsi adı gibi biliyordu. Bugünlere kolay mı gelmişlerdi?.. Şu son birkaç ay yine kolay geçmemişti. Her birinin hayatında büyük bombalar patlamıştı ama bakın yine burada birliktelerdi. Mutluydular. Zorlukları yine hepberaber aşmışlardı.

• Kız Tarafı •

Su, Eylem'in dediği gibi Feyzullah'a mesaj attı ve gelen cevabı yüksek sesle okudu: "Damat kaçmadı boncuğum. Eylem yengeme de söyleyecekmişsin, kaçmaya niyeti yokmuş"

"Aldın mı cevabını Eylem? Sıkıştırmayın benim müstakbel kocamı!"

Gelinin içeriden gülme sesi gelince Eylem göz kırptı Su'ya ve ikisi de gülümsedi. Eylem arkasını dönüp içeriye seslendi. "Ee nedime olmak kolay değil" Sonra Su'ya dönüp eliyle içeriyi işaret etti. "Geçsene. Neden kapı önünde konuşuyorsak.."

Eylem onu beklemeden içeri geçti. Aynanın önünde kırmızı elbisesine bakıp üstünü düzeltti ve eksik olan rujunu sürmeye başladı. Su ise arkasından içeri girerken söyleniyordu. "Böyle giderse gelin düğünü kaçıracak-" Sözü Nazlı'yı görünce kesildi. "İnanmıyorum. Ne kadar güzel olmuşsun.."

"Sen de canım.."

"Kızlar neden ağlıyorsunuz? Bugün en mutlu gün olması gerekmiyor muydu? Eylem bir şey desene şunlara" Nazlıyla Su ânın duygusallığıyla ağlamaya başlarken bu sırada köşedeki koltukta oturmuş ayakkabısını ayağına geçiren Bahar, Eylem'e döndü destek almak için. Ama baktı ki Eylem'in de gözleri dolmuş, duygulanmış; pes etti. "Ooo.. Eylem'i de kaybettik, durum vahim.."