Zien

29 4 3
                                    

Tikkende handen op de tafels. Schrijven, schrijven, altijd maar schrijven. Waarom houden ze niet op? Zien ze dan niet wat er recht voor hun neus staat? Horen ze niet hoe het einde nabij komt? De tikkende klok telt seconden af, tik tik. Altijd maar door. Niemand ziet iets, niemand kijkt verder dan zijn neus lang is. En schrijven, altijd maar schrijven. "Kijk vooruit!" schreeuw ik, maar niemand kijkt om. Het is alsof ik een soort geest ben.

Dit is dus een stukje van een verhaal wat ik nooit af ga maken. Maar waarom zou ik dat delen... Idk

Random stuffWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu