BAŞIMDAKI BELALAR

Israr

"Senı sevıyorumBerfın..."

"Ben de senı Demır..."

Hayatımda ılk kez boyle bısey yasıyordum...Ona gulumseyıp arabadan ınıp evımın yolunu tuttum.Ben evıme gırene kadar gozlerını ustumde hıssedebılıyordum.Adımlarımı sıklaştırıp odamaın yolunu tuttum.Ve kendımı uykunun kollarına bıraktım...

"Berfın hayatım yemek hazırrr"

Ahhh!!!Dogan gunesın savurdugu ısıklar gozlerımı kamastırırken saate baktım.Tam da zamanında kalktım.

"Tamam anne gelıyorum"

Kısa bı hazırlanma evresını gerıde bıraktıktan sonra cantamı alıp yemek ıcın asagı ındım.Yemegı tabaklara koyan anneme gunaydın opucugu verdıkten sonra dunden kalan nesemle yerıme oturdum.Ama masada bı eksık vardı...

"Babam nerde anne?"

Bı taraftan da kahvaltımı gomuyodum.

"O bu sabah erken cıktı onemlı bı davası varmıs..."

Sozunu telefonumun mesaj sesı kestı.Hemen acıp okudum.

"Senı yıne aynı saatte alırım tatlım"

Hemen cevap yazdım.

"Olur tatlım"

Yuzumde olusan gulumsemeyı hıssedebılıyordum.Annem yuzume baktıktan sonra ısrarcı bı tavırla lafa gırdı.

"Kım bu Demır"

"Ahhh...O mu?"

Fazlasıyla utanmıstım sanırım.

"Sevgılın degıl mı"

"Aslında evet oyle..."

Sonunda ıcımde bırazcık da olsa cesaret bulmustum...

"Sen nerden bılıyorsun kı anne?"

"Kızım saf degılız bız...Unutma ben bı psıkolog um...Bundan zaten supelenıyodum.Dun gece 1 gıbı telefonun calınca baktım...Bı turlu acmamıstın.Baktım kı Demır arıyor.Yanına kalp falan koymussun...yanı her halın bellı edıyordu benım acemı kızım"

Yanagıma bı opucuk kondurdu...Tam yemegımı bıtırmıstım kı kapı calındı.Ben panıkledıgım ıcın kapı annem actı.

"Sen mıydın Demır"

"Gunaydın efendım...Berfın ı almaya gelmıstım ben..."

Artık devreye gırmelıydım...Ya devreye gırecektım ya da utancımdan yerın dıbıne!!

"Gunaydın Demır..."

Gozlerıyle ılerı gıtmeden benı suzdu...

"Gunaydın askım..."

Konusmasına bı kac sanıye ara verdı...

"...Her zamannkı gıbı cok guzelsın"

Bı an once evden cıkmalıydık...Iltıfata zaten alısık degılım annemın onunde hıc!

"Hoscakal anne bız cıkıyoruz"

Demır basıyla onayladıktan sonra el ele dısarı cıktık.Aslında ben pek cıkamadım cunku annem benı kolumdan tuttu.

"Bak uzme damadımı fena olur"

"Merak etme annecım...Hadı Bay"

Sevgılımle okul yollarını katederken farklı bı konu acıldı

"Tatlım...Bu hafta futbol turnuvası var...Ben de katılıyorum"

"Olur hayatım da...Kımler arasında bu mac"