You're My HOPE, I'm Your ANGEL 🖤 (COMPLETED)

JHOPEEEEEEEEEE (70)

"Mommy, why daddy's leaving?", humahangos na tanong ni Janeah pagkapasok ng pinto,

"And why are you crying? Do you have problem?", dagdag niya at lumapit sakin saka nag aalangang yumakap,

"He's just going to work Janeah, and don't mind your mommy", si tita ang sumagot kay Janeah,

Tumango nalang si Janeah at inaya ako sa may sala para makipaglaro sakanya,

Nalibang ako sa pakikipaglaro kay Janeah kaya hindi ko namalayang maggagabi na pala, at nakalimutan ko ding gusto kong makita si Taehyung,

"Iha halika at kumain na tayo", lumapit sakin si tita at inalalayan akong tumayo, si Janeah naman ay tumayo na din at inakay ako patungong dining area,

"Why daddy's not yet here, he should be here and join us for dinner.", sabi ni Janeah habang nilalagyan ko ng pagkain yung pinggan niya,

Bigla ko namang naisip si Hoseok, kumain na kaya siya? Hindi ba siya uuwi? Bigla akong nakonsensya dahil sa pagpapaalis ko sakanya,

"Wait up, I'll get my phone", tumayo ako at pumuntang kwarto,

Nadismaya ako nung makitang wala man lang siyang tawag or maski text, nagtatampo ba siya dahil sa ginawa ko? Di ko naman sinasadyang paalisin siya eh, hindi ko din maintindihan bakit ko ginawa yun. Parte siguro ng moodswing ko,

Paglabas ko sa dining area ay nakita kong nakaupo si Cynth sa harap ni tita, ang alam ko ay sa dorm niya ginustong mag stay para maasikaso yung asawa niya at ang members,

"What are you doing here sis?", tanong ko saka bumalik na sa pwesto ko't nagsimula ng kumain,

"I don't want to see Jin", sabi nito habang namimili ng mansanas sa basket,

"Why?", tanong ni tita sakanya,

"I just don't want to see his face tita", sagot niya,

"Just like Angel, hays ewan ko sainyong mga buntis kayo kinakawawa niyo mga asawa niyo", iiling iling na sabi ni tita kaya nagkatanginan lang kami ni Cynth,

Cynth is 2 months pregnant, mas napaaga ang kasal nila and they want it to be private yet romantic, mga relatives and close friends lang nila ang invited, after ng kasal nila ay napag isipan na nilang magkaanak and luckily binigyan naman agad sila, but despite of that ay nagsisilbi paring sekreto ang relasyon namin with Hoseok and Jin at fortunately we're never been caught. Masyado kase kaming maingat.

Maya maya ay naisipan kong tawagan si Hoseok dahil naiinis nako sa hindi niya pagcontact sakin, hindi para kausapin siya kundi para sabihing dalhin dito sa bahay si Taehyung, bigla ko nanaman ksing gusto ko siyang makita,

"Jagiii", mangiyak ngiyak na bungad ko nung sagutin niya,

"Are you crying?", nababakas ko ang pag aalala sa boses niya,

"C-Can you-", hindi niya ko pinatapos magsalita,

"Can I? Go back there?", bakas kong masaya siya dahil sa boses niya pero hindi yun ang gusto ko,

"Can you bring Taehyung here?" Narinig ko siyang napabuntong hininga dahil sa sinabi ko,

"Psh! Bakit ba puro si Taehyung nalang Angel? Siya gusto mong makita tapos ako ayaw mo? I don't understand it", pagmamaktol niya, napataas ang boses niya kaya hindi ko napigilang mapakagat labi at magpigil ng iyak,

I hate this feeling, I hate being emotional like this. Konting kibot lang iiyak na ko,

"Y-You're mad at me", hihikbi hikbing sabi ko,

"Ohh stop crying. I'm sorry jagi I'm not mad at you, okay okay I'll bring Taehyung there", para siyang nataranta nung marinig ang paghikbi ko,

Nagpaalam na siya at sinabing 15 minutes daw ay nandito na sila.