"เสี่ยวจู ไม่แนะนำหน่อยเหรอ?"

เจียงเสี่ยวจูหันกลับไปมองชายคนนั้นแล้วลนลานพูดขึ้น

"นี่คืออาจารย์ฉี ส่วนนี่..พี่ชายของผม..ชื่อเจียง..เจียง..."

"เจียงเสี่ยวตง"

ชายคนนั้นส่งยิ้มบางๆมาให้ สัมผัสได้ถึงเสน่ห์จากใบหน้าของเขา

"อาจารย์ฉี นั่งลงก่อนสิครับ"

ฉีซิ่วหยวนไม่คิดจะรักษามารยาท ยังคงยืนอยู่ข้างๆเจียงเสี่ยวจูขณะที่พูดเปรี้ยงใส่หน้าอีกฝ่าย

"คุณเจียง คุณรู้ใช่มั้ยว่าเสี่ยวจูคนนี้ยังเป็นผู้เยาว์อยู่?"

"เขาอายุยังไม่ถึง 18 ครับ"

เจียงเสี่ยวตงตอบกลับด้วยท่าทีสงบ

"แต่ตามกฎหมาย ดูเหมือนจะมีระเบียบทั่วไปที่ระบุว่า บุคคลที่มีอายุ 16 ปีขึ้นไป แต่ยังไม่ถึง 18 ปี สามารถประกอบอาชีพเพื่อหารายได้ที่เหมาะสมในการส่งเสริมการดำรงชีพของตนได้ตามศักยภาพนะครับ"

ตามที่คิดเอาไว้ไม่ผิด คำที่เขาพูดออกมานั้นราบเรียบและตรงประเด็น ราวกับเขาเคยพูดแบบนี้มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน

"แล้วไอ้งานที่เหมาะสมนี่คืออะไรงั้นเหรอ?"

ฉีซิ่วหยวนท้วง ดวงตาของเขาตอนนี้เต็มไปด้วยเชื้อเพลิง เจียงเสี่ยงตงชายตามองเด็กหนุ่ม

"เสี่ยวจู ดูเหมือนว่านายคงต้องพูดคุยกับอาจารย์ของนายสักหน่อยแล้วล่ะ"

จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืน

"พรุ่งนี้ฉันจะรอคำตอบของนายแล้วกัน"

เจียงเสี่ยวจูก็ยืนขึ้นเช่นกัน

"โอ๊ะ ได้ครับ ดูแลตัวเองด้วย"

เขารอจนกระทั่งเจียงเสี่ยวตงออกไปแล้วถึงกลับลงมานั่งที่เดิม

"อาจารย์ คุณทำผมกลัวแทบตาย"

ฉีซิ่วหยวนมองหน้าเขา แต่กลับไม่พูดอะไรออกมาเลย

[นิยายจีนแปลไทย] Lawless GangsterWhere stories live. Discover now