"นี่เป็นวิธีดูแลของพวกแกงั้นเหรอ? ทำไมยังไม่ปล่อยอีก? ฉันไม่ได้บอกพวกแกให้เชิญอาจารย์ฉีมาดีๆ รึไง?!"

เรี่ยวแรงจากมือที่จับแขนซ้ายขวาของเขาเอาไว้อย่างแน่นหนาเหล่านั้น พลันมลายหายไปในคราวเดียว ฉีซิ่วหยวนกำลังเย้ยหยันอย่างไม่พอใจในใจต่อชายที่กำลังเดินตรงรี่เข้ามาใกล้เขา

ความคิดของหัวหน้าแก๊งค์คนนี้ช่างคล้ายคลึงกับฮาโตยะมะจากตำนานโคมไฟแดงที่จับหลี่อิ๋วเหอ แล้วแกล้งทำเป็นมีเมตตาและเป็นมิตรต่อเธอเสียเหลือเกิน

เพียงแค่ฉีซิ่วหยวนปล่อยให้จิตใจฟุ้งซ่านและจมดิ่งอยู่ในห้วงความคิด ชายคนนั้นก็เข้ามายืนอยู่ตรงหน้าของเขาเสียแล้ว เขายื่นมือขวาออกมาตรงหน้า

"สวัสดีครับ อาจารย์ฉี ผมเป็นพี่ชายของเซียวหยาง ขื่อ เซียวหลี่ครับ"

"ก็พอจะเดาออกหรอกนะ"

ฉีซิ่วหยวนเมินมือที่ยังคงยื่นมาหาเขา

"คุณเซียวเชิญผมมาที่นี่ มีวัตถุประสงค์อะไรเหรอครับ?"

ฉับพลันนั้น ชายที่อยู่ตรงหน้าก็ดูเหมือนจะออกอาการอึดอัดขึ้นมาเล้กน้อย เขากระแอมไอเบาๆ ตามมาด้วยการแสร้งถอนหายใจยาวตอนที่ได้ยินคำว่า 'เชิญ' ด้วยน้ำเสียงจริงจังและจงใจอย่างชัดเจน และยิ่งสร้างความประหลาดใจให้แก่ฉี่ซิ่วหยวน เมื่อเขาเริ่มต้นอธิบาย

"อาจารย์ฉี ผมต้องขอโทษจริงๆ อันที่จริงผมเพียงต้องการจะเชิญคุณมา แต่คนของผมดันเข้าใจความตั้งใจของผมผิด โปรดให้อภัยผมด้วยเถอะนะครับ"

ฉีซิ่วหยวนฮึดฮัดไม่พอใจต่อคำตอบของเซียวหลี่ที่ใช้อธิบายถึงตัวเองอย่างนั้น ใครบ้างจะอดได้ เขาจึงหัวเราะขึ้นมาเบาๆ ในห้องที่เงียบกริบนั้น เซียวหลี่สงบจิตใจตนเองได้แล้ว จึงค่อยชักมือขวาที่ค้างเติ่งกลางอาการคืนกลับไปวางขนานข้างลำตัว

เขายังคงพูดต่อไปอีกว่า

"เมื่อวาน ซูซูโทรมาบอกว่า.."

[นิยายจีนแปลไทย] Lawless GangsterOnde histórias criam vida. Descubra agora