Ağlamak, Gülmek nasıl yan yana gelebilir,
Garip bir yer haline geliyor Dünya.
Ben acı çekerken,
İçimden kan akar,
Ruhum bedenimi hapsetmiş iken
Ölmek bile acıtmazdı artık canımı.
Akıttığım göz yaşları sanki kandı.
Çok yaktı canımı bu Dünya,
Sarı kurdeleleri etrafıma toplamış
Mutluluk kavramını arıyordum kendimde.
Bulamayacağımı biliyordum işte de
Kendime itiraf edememiştim.
Diyorlardı arkamdan bu kız
Kendine acımaz artık,
Deli diyende vardı bana.
Bilmiyorlardı ki aslında ben
Yürüyen ölüydüm.
Mezarlıklardan geçmek bile
Korkutmaz hale geldi beni.
Çok merak ediyordum
Ben ölünece ne olacak,
Kim gelecek diyorum
Acaba cenazeme.
Alışmıştım sorguya,
Her yaptığımın arkasından,
Sorguladım kendimi.
Hayat zevk vermiyordu
Artık bana...
