ပျောက်ကွယ်ခဲ့သော... Z+U

🌺 အပိုင္​း ၂၆ 🌺

ခ်မ္​းသည္​​ေဆး​ေက်ာင္​းသူတစ္​​ေယာက္​ျဖစ္​​ေသာ္​လည္​း ယခုအခ်ိန္​တြင္​​ေ႐ွးဦးသူနာျပဳစုနည္​း​ေလာက္​​ေတာင္​မသိ​ေတာ့​ေသာ... ခ်စ္​သူကိုစိုးရိမ္​​ေနရသည္​့သာမန္​လူတစ္​​ေယာက္​သာျဖစ္​​ေနခဲ့သည္​ ။

ခ်မ္​းတို႔​ေဆးရံု​ေရာက္​ၿပီးမၾကာမီပင္​ ဆက္​​ေမ​ေမႏွင္​့ဘြားဘြားမ်က္​ရည္​လည္​ရႊဲႏွင္​့ ​ေရာက္​လာၾက၏ ။

အုပ္​ထိန္​းသူလက္​မွတ္​ႏွင္​့ operation ကို လုပ္​ခဲ့ရသည္​ ။ ဆက္​ ခြဲခန္​းဝင္​​ေန​ေသာအခ်ိန္​တစ္​​ေလွၽာက္​လံုး ခြဲခန္​းအျပင္​က​ေစာင္​့​ေနရ​ေသာ ခ်မ္​းတို႔အားလံုးရင္​ထဲတြင္​ အပူလံုးႀကီးကၾက္​ီးလြန္​းလွသည္​ ။

ခ်မ္​းကိုယ္​တိုင္​လည္​း တစ္​ကိုယ္​လံုးမွာဆက္​၏​ေသြး​ေတြ​ေပက်ံ​ေနလွၽက္​ႏွင္​့ပင္​ ဘာမွမလုပ္​ႏိုင္​ဘဲထိုင္​ငို​ေနမိသည္​ ။ လူတစ္​​ေယာက္​လံုးကို ကားႏွင္​့တိုက္​ၿပီး ဆင္​း​ေတာင္​မၾကည္​့ဘဲ​ေၾကာက္​အားလန္​႔အား ထြက္​​ေျပးသြား​ေသာ ကားသမားကိုလည္​းသတိမရႏိုင္​​ေတာ့ ။

ခြဲစိတ္​ခ်ိန္​ ႐ွစ္​နာရီၾကာသြားခဲ့ၿပီ ။ ခြဲခန္​းထဲသို႔ ​ေသြးထုပ္​​ေတြအမ်ားႀကီးသယ္​သြားၾကသည္​ကုိလည္​း ​ေတြ႕၏ ။

ခ်မ္​းစိတ္​​ေတြကိုစုစည္​းကာ operation ခန္​းကထြက္​လာ​ေသာ သူနာျပဳတစ္​​ေယာက္​ကို အ​ေျခအ​ေန​ေမးၾကည္​့မိ၏ ။ ျပန္​ရခဲ့​ေသာအ​ေျဖက ​ေၾကကြဲစရာ ။

​ေခါင္​းက ဆယ္​့႐ွစ္​ခ်က္​ခ်ဳပ္​လိုက္​ရၿပီး နံ႐ိုးႏွစ္​​ေခ်ာင္​းက်ိဳးကာ တစ္​​ေခ်ာင္​းကႏွလံုးကိုသြား​ေထာက္​​ေနသည္​မို႔ ဆရာဝန္​ႀကီး​ေတြ သတိႀကီးႀကီးထားကာ ခြဲစိတ္​​ေနရသည္​တဲ့ ။
50 -50 မို႔ စိတ္​ကိုခိုင္​ခိုင္​ထားပါဆုိဘဲ....... ။

အ​ေျဖကိုၾကားၿပီး ခ်မ္​း ပံုရက္​လဲက်သြားသည္​ ။ သူမသည္​လည္​းဆရာဝန္​တစ္​ပိုင္​းမို႔ အႏၱရယ္​႐ွိ​ေသာအ​ေျခအ​ေနကို ရိပ္​မိ​ေန၏ ။

အခ်ိန္​​ေတြ သိပ္​ကို​ေႏွး​ေကြးစြာလည္​ပတ္​သြားၿပီး​ေနာက္​ ခြဲခန္​းထဲက ဆရာဝန္​ႀကီးတစ္​​ေယာက္​ထြက္​လာ၏ ။