Çirkin Olmak Ayrıcalıktır

19--Biz Isaac ve Monica değiliz!

-Eee Rana nerden geliyorsun?

-İzmir.

-Yaa ben İzmir'e gitmeyi çok istiyorum.

-Güzel bir şehir gelmelisin mutlaka.

-İrem bir yaz gideriz ha ne dersin ?

-Annem de öyle diyordu.

-Of sen gelme.

      Açılay ve Rana'nın iyi anlaşması beni çok rahatlatmıştı, çünkü arada kalmak en nefret ettiğim şey.

-Açılay senin sevgilin vardı değil mi?

-Evet gelecek ay 1. yılımızı dolduracağız sizce ne yapmalıyım?

-Hediye mi alacaksın?

          Rana'nın sorusunu biraz düşündükten sonra cevapladı.

-Imm hayır, sanırım daha özel bir şey olsun istiyorum.

-Sakın bir kutunun içine çikolata dolduracağım deme, klişenin de ötesine geçen bir hediye artık bu.

       Rana'yı başımla onayladım, bu sene fazlasıyla çikolata kutusu görmüştüm ve bunu daha fazla kaldırabileceğimi sanmıyorum.

-Hayır, öyle değil kimsenin yapmadığı bir şey.

      Aklıma youtube'da gördüğüm video geldi.

-Ben youtube'da bir video görmüştüm. Çocuk sevgilisine hergüne özel video çekiyor ve bunları birleştiriyor en sonunda kıza doğum gününde hediye ediyor, hemde bu Türk !!

-Asla böyle bir sevgilim olmayacak.

-Asla bir sevgilim olmayacak.

      Rana'ya onaylamayan bakışlar attık.

-Böyle düşünmeyi keser misin? Sevgili sanki çok mu gerekli?

-İrem bu dediğine sen inanıyor musun, ikinizin de şuan sevgilisi var.

-Var mı yok mu belli değil Deniz'i sevgilim olarak göremiyorum bile.

-Can da geçen haftadan beri mesajlarıma geç cevap veriyor.

       Açılay'a tebessüm ettik. Can'ı çok sevdiğini biliyorum ve en ufak şeyde böyle korkuyor.

         İçeceklerimizi içtikten sonra kafede bir süre oturmaya devam ettik çünkü Can Açılay'ı almaya gelecekmiş biz de bu yüzden bekledik.

         Can açık kahve tonlarında bir kapri ve siyah tişörtle yanımıza geldiğinde ayağa kalktık. Ben tanıştırma görevini üstlendim.

-Can bu Rana İzmir'deki arkdaşım, Rana bu da Can, Açılay'ın sevgilisi.

       Can sıcakkanlı bir şekilde gülümseyip konuştu.

-Memnun oldum.

-Bende.

-Kızlar sonra görüşürüz, Rana buradasın değil mi?

-Evet sanırım birkaç gün daha buradayım.

-Tamam harika, İrem görüşürüz.

        Sarılıp vedalaşmadan sonra Rana'ya okulumu -eski okulumu- ve çarşıyı vs. gezdirdim. Akşam  eve döndüğümüzde bitmiş haldeydik, yemek yedikten sonra odama geçip sohpet etmeye devam ettik. Güzel gidiyordu her şey. Mesaj sesiyle yattığım yerden kalkmadan masadaki telefonuma uzanmaya çalıştım.

-Saçma sapan hareketler yapmayı bırak, al şunu.

       deyip telefonumu bana uzattı Rana. Whatsapp'tan bir mesaj vardı.