TOPRAK VE YAĞMUR

67 27 4
                                    

Gök gürlemişti kuru toprağın üstüne
Sevinmişti çorak toprak
Sonunda özlediği yağacaktı üstüne
Evet özlediği dedim
Aşıklardı birbirlerine
Toprak hapsederdi yağmuru içine,
Yağmurdan nefret ettiğini düşündüler toprağın
Oysaki kıskanırdı yağmurunu
Göstermezdi kimseye
Birleşince bataklık olurlardı tehlikeli ve merhametsiz
Çekerdi çevresindekileri içine,
Balığa denizden başkası azaptır ya hani
Yağmurda topraktan başkası haram işte
Yağmur yağmıştı sonunda
Bir mutluluk toprağın yüzünde
Kavuşacaktır yağmuruna, sevdiğine
Gökyüzünün parıldaması bu yüzdendir belki de
Şimşekler, yıldırımlar
Bu yüzdendi ağlayışlar ve haykırışlar
Yağmur düşüp kavuştuğunda toprağına
Etrafında toplandı rüzgarlar
Bu aşka şahitlik etmişlerdi
Doyamamıştı toprak yağmuruna
Yağmur toprağına
Daha çok yağdı damlalar
Ve sustu gökyüzü
Sustu yağmur
Sustu toprak
Sustular,
Başlamıştı toprak haykırışlara
Mahkum olmuştu tekrar
Kuru bir toprak olmaya
Ama yağmurda toprağı özleyecekti tekrar
Dönecekti elbet toprağına
Ve tekrar sustu herşey
Şu,çimen,ağaç ve doğa
Artık acı içinde bekleyecekti
Yağmuruna kavuşmaya
Ve bu koku
Kavuştuklarında yayılan etrafa
Özlemini bir nebze yumuşatacaktı belki
Kavuşana kadar yağmuruna
.............

LABİRENT⚡  TAMAMLANDIDove le storie prendono vita. Scoprilo ora