"ทำงาน? ตะ...แต่หม่อมฉันถูกส่งมาเป็นของบรรณาการ"
"ของบรรณาการ หึ!คิดว่าจะได้มาเป็นหนึ่งในคนของข้าอย่างงั้นรึ! ใช่เจ้าเป็นของบรรณาการ แต่เป็นของที่ข้าไม่พอใจ ของบรรณาการอย่างเจ้าข้าจะทำเช่นใดก็ได้"
...ปัง
สิ้นคำถังโลหะก็กระทบกับพื้นเฉียดกายของจีมินไปแค่เสี้ยว คนถูกกระทำสะดุ้งจนตัวโยน เสียงของมันดังจนหูอื้ออึ้ง ท่านจะรู้หรือไม่ว่าแท้ที่จริงแล้วความจริงนั้นเป็นเช่นไร เขาเป็นคนเดียวที่ต้องยอมรับโชคชะตาอันแสนโหดร้ายใช่หรือไม่
ร่างกายที่เปียกปอนเดินตามเจ้าชีวิตลงมาโดยมีข้าหลวงจินตามมาข้างหลัง สิ่งที่อยู่ตรงหน้าคือคอกม้าซึ่งมีม้าสองตัวอยู่ข้างใน เมื่อวานที่มาที่นี่เขาไม่ได้สังเกต คนตัวเล็กเดินขึ้นไปบนชั้นสองของอาคารไม้และหลับไปในที่สุดจนกระทั้งเช้าของวันนี้
"เจ้าต้องทำความสะอาดโรงเลี้ยงม้าแห่งนี้ สิ่งแรกที่เจ้าต้องทำคือเก็บขี้ม้านั้นซะ! งานแค่นี้ทาสชั้นต่ำอย่างเจ้าคงทำได้"
ขี้ม้าใหม่ๆ ที่กองอยู่ในคอกกลิ่นมันไม่สู้ดีนัก เจมินาสรับถังและพลั่วตักจากข้าหลวงมาไว้ในมือก่อนจะเข้าไปข้างใน ม้าสีดำมันวาวดูสวยงามแต่ในขณะเดียวกันมันก็ตัวใหญ่จนดูน่ากลัว จีมินไม่เคยเห็นสิ่งนี้มาก่อน จะเคยเห็นก็แต่ในหนังสือ มันดูสง่างามจนอยากจะเอื้อมมือไปสัมผัสแต่สายตาขององค์ท่านที่มองมานั้นทำให้คนตัวเล็กต้องก้มหน้างุดรีบสาวเท้าไปยังกองขี้ม้าที่อยู่ด้านในสุด
"เก็บมันด้วยมือเปล่าของเจ้า" ทั้งที่มีพลั่วตักแต่เขาให้เก็บมันด้วยมือเปล่า ขี้ม้ากลิ่นไม่น่าภิรมย์แถมยังมีลักษณะค่อนไปทางเหลวจะสามารถเก็บมันด้วยมือเปล่าได้อย่างไรกัน
"เร็วเข้า!" เสียงแส้กระทบกับคอกกั้นดังสนั่น จีมินสะดุ้งตกใจและมีอาการสั่นกลัว เสียงนี้เขาจำได้ดีมันอยู่ในจิตสำนึกของจีมิน ที่ปราสาทธานอสจีมินจะโดนทำโทษด้วยการเฆี่ยนตีและมันทำให้จีมินกลัว
YOU ARE READING
[[ เครื่องบรรณาการกุกมิน ]] tribute tears kookmin
רומנטיקה"กล้าดียังไงถึงส่งโอเมก้าชั้นต่ำมาเป็นเครื่องบรรณาการข้า เอาตัวมันไปขัง" . . "เจ็บ.." เสียงแผ่วเบาเหมือนใกล้จะหมดแรง น้ำตานองหน้าเพราะความเจ็บปวด ปากอ้าค้างไร้ซึ่งเสียงกรีดร้อง 'ลูกของข้าไม่อยู่แล้ว'
บทลงโทษของคนไม่เจียมตัว
Start from the beginning