BRAT - Short Story ( FINISHED )

Chapter Eleven

=======================================================================

ALIA'S POV

Kumikirot ang kaliwang balikat ko ng magising ako. Nasa ospital ako eh, amoy pa lang ospital na. Dahan-dahan kong minulat ang mata ko. Nakita ko si mommy, daddy at si Jairus. Hindi ko inaasahang may nagbabantay pala sa akin. Napaiyak ako, hindi ko na mapigilan ang luha kong tumulo. Napaiyak na napayakap ako kay mommy. Akala ko hindi ko na sila makikita. Yinakap nila ako ng mahigpit.

"Hush baby, we're here. I''m sorry kung hindi kita naipagtanggol." teary-eyed na sabi ni daddy.

Nako cornihan ako sa kanila pero yumakap din ako sa kanya. Parang na let go na ako sa hard feelings ko para sa kanila. Para akong binuhusan ng malamig na tubig nang yumakap ako sa kanila. Nawala na yung gap. Parang balik sa dati na yung relationship ko sa kanila.

"It's okay dad. I told you, I can help my self. Look!!! It's just a minor injury." nakangiti kong sabi.

"Kahit na, huwag mo na ng uulitin ha??? Mamatay kami sa pag-aalala sa yo." wika ni Jairus. Kitang-kita ang pag-aaalala niya sa akin. Haba naman ng hair ko ngayon.

"Opo!" pacute kong sabi. Ewan ko ba, parang pagod na akong mag taray ngayon.

"Pahingi ng grapes."

Agad naman niya akong sinubuan. Nahiya naman ako. Pero okay lang moment namin to he. Hehehe landi ko naman. Hindi ako tumingin sa kanya dahil nahihiya ako. Basta kinakain ko lang yung pinapasubo niyang ubas.

Kinuwento ko sa kanila yung nangyari. Pero hindi lahat. Yung nangyaring awayan lang dahil kasalanan ko naman kung bakit ako napahamak, baka pagalitan pa ako.

Matapos ang insidenteng yun, ang bait na ni Jairus sa akin at mas lalo na namang nahuhulog ang puso ko sa kanya. Sa bahay na niya ako nag pagaling. And now, I'm already healed. Magaling na ulit ako. Nakakapag training na ulit ako sa gym. Hindi na ako sumasali sa gulo. Ilang buwan na rin ang lumipas, pero hindi ko binago yung pakikitungo ko kay Jairus, naninigaw pa rin at nambubulyaw. Siguro akala nyoh nagbago na ako. Pero kahit na ganun ang pakikitungo ko sa kanila, ang bait bait pa rin nila sa akin, yun tuloy, nahihiya ako sa pinag gagawa ko. Pero ayoko ngang magbago, ayokong masaktan tol. Ang sakit ng dinanas ko nun, ayoko ng maulit yun. Nabobore ako kaya may nisip na naman akong katuwaan.

Bumaba ako sa  living room, walang tao, saan kaya sila. Pumunta ako sa library, siguradong nagmumukmok na naman dun si Jairus. Hay naku, bakit ba hindi man lang niya maisipang magsaya man lang, hindi kaya siya naboboring na puro papel ang kaharap niya, mapapanis lang ang laway niya dahil wala siyang kausap. Ay ngyeh, ako rin naman ah.. Wala ring kausap.

Nakarating na ako kaya basta ko na lang binuksan ang pintuan, hindi na ako kumatok, sayang ang effort ko. Papapasukin din lang naman ako kaya para san pa yun. Pagbukas ko, pumasok agad ako kaya nagkabungguan kaming dalawa. Ouch! I thought I just bumped my head on the wall. He's got a hard and broad shoulder. Kung bading lang ako, malamang linandi ko na toh. (No offense sa mga becky jan ha, I have gay friends also.) He's so papable, huggable, lahat na ng pinapantasya ng babae nasa kanya. Pero hindi ako, dahil ako lang naman si Alia, a hypocrite.! Ehehehe ayaw pa kasi aminin na matagal ng inlove kay Jairus.

CheH!!! Cheh!!! Cheh!!! Traidor na utak, shut up!!!

"OUCH.!!!" tumingala ako, tanggad niya kase eh. Macho pah! Oh My!!! Darling, wha' happened to my brain...... I hate this feeling, Arggh!

Guess what??? Nakahawak siya sa bewang ko, ay hindi pala naka hawak kundi naka yakap. Wahhhh kill me!!! I can't take this anymore. Wahhhh I love you Jairus!!!!!! Shooooot!!!! What the heck am I thinking really!!!!! Umiwas ang mata ko sa mga titig niya.