KUSURSUZ CİNAYET YOKTUR!

ÇOCUK 3/3

Çözülememiş bir cinayet dosyası vardı masanın tam ortasında. Dosyaya daldıkça ortaya çıkan iğrenç ve bazen şaşırtıcı gerçekler zihinleri dahada karıştırmış bir nebzede yormuştu.

Başkomiser Yiğit bu işin daha fazla dallanıp budaklanmaması için ekip arkadaşı Abdullah ile geceyi merkezde geçirip ellerinde ki bütün delilleri baştan incelemeye almıştı.

"Başkomiserim bilişimden bizi çağırıyolar."

"Sebep?"

"Olay yerinde ki şüpheli kadın vardı ya kamera kayıtlarından baktık ama kayıtlarda oynama vardı. Bizim çocuklar onunla ilgileniyordu. Hallettiler sanırım."

"Hadi gidelim bakalım ne bulmuşlar."

...

"Hoşgeldiniz Başkomiserim. Gönderdiğiniz güvenlik kamerası görüntülerini baştan sona kadar izledim. Kamerada bir oynama var ama görüntüleri silmek söz konusu bile değil."

"Nasıl yani? O zaman görüntüler elimizde?"

"Aynen öyle Abdullah. Bunu yapan her kim ise teknolojiden asla anlamıyor. Görüntüleri parçalar halinde karıştırmış o kadar. Yalnız şunu söylemeliyim ki bilmeden yaptığı bu iş saatlerimi aldı."

"Aferin Serdar. Şimdi bize kadının olduğu kısımları göster."

"Hemen Başkomiserim."

Görüntüleri dikkatle izleyen Yiğit ve Abdullah kadının davranışlarında ki tuhaflığı sezmiş ama neden olabileceğini kestiremiyorlardı. Çocuğun bedeninde sperm örneklerinin olması kadını eliyordu fakat kadının davranışları aksine sanki her şeyi o yapmış gibi duruyordu.

"Abdullah çocuk şubede kim var?"

"Başkomiser Görkem Keskin ve Komiser Yardımcısı Selin Yılmaz var."

"Ilk işin onlarla irtibata geçmek olsun toplantı odasını ayarla bir saat sonra için. Ardından kadının görüntülerini bütün birimlere dağıt kimliği bulmaya çalışalım."

"Anlaşıldı Başkomiserim."

...

Başkomiser Yiğit bürosunda oturup maktülün teyzesinin ve eniştesinin dediklerini düşünüyordu.

"Batıkan'ın doğumunda ablam vefat etti. Babası zaten berduşun teki. Biz de kendi nüfusumuza aldık. Bu sene (*) anaokulunda okuyordu. Yurt dışına çıkacağımız zaman her zaman ki dadı gelir onunla kalırdı. Bu sefer seyahatimizde bir şeylerin yolunda gitmediğini anladık. O yüzden apar topar geri geldik."

"Nerden anladınız? Ayrıca bu dadı nerede, onun da ifadesi gerekiyor."

"Batıkan her gün dadısındam bizi arardı. 2 gün boyunca arama olmadı bizde dadıyı yani Şaziyeyi arayınca ulaşamadık. Daha fazlada duramayıp ilk uçağa atlayıp geldik. Geldiğimiz de ise ne Batıkan vardı ne de Şaziye."

Başkomiser konuşmaları hatırladıkça atladıkları bir şeyler olduğunu biliyordu ama hala ne olduğunu çözememişti. O sırada büroya gelen Emire, derdine derman olmuştu.

"Emire maktülün evine gidip etrafa bir göz gezdir. Kayıp dadı ve çocuğun okuluyla ilgili de öğrenebildiğin ne varsa öğren. Bu dosyayı kapatalım artık."

"Tamam Başkomiserim. Abdullah ve Ayşe nerede?" Emire'nin cümlesi henüz yeni bitmişti ki içeriye Komiser Ayşe girdi. Genç kadın Başkomiserin tam karşısına geçip özellikle varlığını belirtmek isteyip konuşmaya başladı.

"Abdullah nerede bilmem ama ben buradayım."

"Bu davada yoksun Ayşe. Git biraz dinlen, izinlisin."