"Ysha, you promised me," mahinahong sabi niya sa akin.
Napapikit ako. I don't know. I really don't know. Narinig ko nalang bigla ang tinig niya.
"Just promise me one thing, Ysha,"
Napakagat ako ng labi. I'm really sorry. I'm the one at fault. Ako ang may kasalanan.
We both promised pero alam kong ako ang nakakaalala pero hindi ko tinupad. I'm really sorry.
Naramdaman ko nalang na may yumakap sa akin.
"Kasalanan ko. Don't cry. Don't worry it's my fault. Inagaw kita sa kaniya kasi sinasaktan ka niya. Inagaw kita kasi lumuluha ka nanaman. Ninakaw kita kasi pinagtutulakan ka nanaman niya. Do you think I can bear that?" napapaos na sabi niya. Ramdam ko ang paghihirap sa boses niya.
Ako din nahihirapan.
"I thought you'll be good?" Inis na sabi niya.
Nanlaki ang mata ko ng tumama ang kamao niya sa pisngi ng kapatid niya.
"Tama na!" nilapitan ko siya at hinawakan ang pisngi niyang namumula.
His words made me froze. Rinig na rinig ko ang tibok ng puso ko dahil sa kaba.
"You just chose him at this moment. Damn, ang sakit pala," pumiyok na siya. No, no.
Humarap ako sa kaniya ng lumuluha.
"I already told you I'm sorry! Gumaganti ka ba, huh?" nanlaki ang mata ko.
Nagsisimula ng pumatak ang ulan. Gusto ko siyang habulin pero ayaw gumalaw ng mga paa ko! Sunod sunod na luha na ang bumabagsak mula sa mga mata ko.
Pero kahit umuulan, alam ko parin na luha ang dumadaan sa pisngi ko.
Wala naman akong pakielam sa sasabihin nila eh. I'm just..
"You're making me confused! Sino ba talaga sa amin?"
I'm really sorry, hindi ko rin alam.
"Akala ko ba hindi ka malilito sa aming dalawa, Ysha?" nanlaki ang mga mata ko.
I'm dead.
Hindi ako makagalaw. Nakangisi siya ngayon sa akin. Dahan dahan niyang inayos ang buhok niya. Gusto ko siyang sigawan at sabunutan pero nasa sinehan kami.
Nanginginig na ako sa galit ko sa kaniya. Nanginginig na rin ang kamay ko.
"What's with the look, sweetheart? You're making me flutter,"
Napapikit ako.
Sana hindi nalang ako nag mahal. Kung mag mamahal man ako, I really wished na sana hindi nalang sa kanilang dalawa. Ang hirap. Both hearts are aching. Halo halo rin ang nararamdaman ko.
"So sino sa aming magkapatid Ysha? Kambal kami, but you have to choose one. Come on, sino sa amin?" napaangat ako ng tingin.
Tinignan ko silang dalawa. Napalunok naman ako. Honestly, hindi ko alam.
"Damn, intindihin mo naman ako!" sumbat ko sa babae.
Malakas amg kabog ng dibdib ko at mabigat na rin ang hininga ko dahil sa pag iyak.
Nanlilisik ang mga mata niyang nakatingin sa akin. Nagmamadali siyang lumapit sa kinatatayuan ko at sinampal ako sa kaliwang pingi. Napakagat ako ng labi, I deserve this. Wala akong karapatang lumaban.
"Wala kang karapatang magmahal! You can't even understand your feelings, paano kita iintindihing bruha ka?!"
I know, I don't have the right. Ang sama sama ko.
"Damn, hindi ko rin alam ang gagawin ko! You're making me confused. Damn, just.. just pick me. Ako nalang. Ako naman ang piliin mo, lagi nalang si Kuya eh. I promise I'll be good,"
"I'm sorry, I'm really sorry. Ako nalang ulit. I'm hurting. Nalilito na rin ako, hindi lang ikaw. Let's end this. Please Ysha, ako nalang ulit. Hindi ka na ulit malilito. Just pick me.. Just say my name, say it please."
Note: Nakakainis ang bida. Ewan ko lang sa inyo lols.
