Κεφάλαιο 16

1.2K 189 3
                                    

 Όταν ο Νέστορας έφυγε  από την αίθουσα και τα τρία αδέρφια έμειναν μόνα τους ο Κωνσταντίνος ρώτησε τον Αλέξη: "Σου φαίνεται και εσένα οτι ο Νέστορας ήταν λίγο περίεργος όσον αφορά την εγγονή του;  Μετά από τόσα χρόνια θα περίμενε κανείς πιο θερμή υποδοχή και συντριβή που έχει χάσει την μνήμη της αλλά εκείνος ήταν ιδιαίτερα ψύχραιμος."

Ο Αλέξης συμφωνούσε με τον αδερφό του. Διαπίστωσε και ο ίδιος κάτι περίεργο στην συμπεριφορά του Νέστορα αλλά το κύριο θέμα που τον απασχολούσε αυτή την στιγμή ήταν η άρνηση της Αυγής να δεχτεί την πραγματικότητα.


Η Χριστίνα κοίταξε το δωμάτιο γύρω της. Δεν είχε σκοπό να μείνει εκεί άλλο. Έπρεπε να φύγει αμέσως από εκεί. Έπρεπε να ψάξει να βρει ένα τηλέφωνο αλλά που ήταν αυτό το μέρος που δεν φαινόταν να έχει κανένα ίχνος πολιτισμού; Πήγε στο παράθυρο και τράβηξε στην άκρη την κουρτίνα. Μπροστά της υπήρχε μια μικρή πόλη με μονοκατοικίες.  Πουθενά δεν υπήρχαν  κολώνες ρεύματος και κανένα αυτοκίνητο δεν κυκλοφορούσε στους μικρούς δρόμους. Που βρισκόταν αυτή η ξεχασμένη από τον χρόνο πόλη;

Άφησε την κουρτίνα να πέσει και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. Όταν την άνοιξε μια γυναίκα που στεκόταν απ'έξω, γύρισε αμέσως προς το μέρος της. 

"Αρχιέρεια, χρειάζεστε κάτι;"

Η Χριστίνα εκνευρίστηκε από την προσφώνηση αλλά μίλησε ευγενικά στην γυναίκα : " Που θα μπορούσα να κάνω ένα μπάνιο;"

Η γυναίκα απάντησε αμέσως: " Περιμένετε στο δωμάτιο. Θα ανεβάσουμε νερό στο μπάνιο του δωματίου. " Αμέσως χάθηκε στις σκάλες.

Η Χριστίνα βρήκε την ευκαιρία που περίμενε. Την ακολούθησε  κρυφά αλλά όταν εκείνη έστριψε η Χριστίνα συνέχισε ίσια προς την έξοδο.

Οι φύλακες που στέκονταν στην πόρτα δεν της έδωσαν καμία σημασία όταν πέρασε μπροστά τους και βγήκε στον πλακόστρωτο δρόμο. Η Χριστίνα κατευθύνθηκε προς τον δρόμο από τον οποίο είχαν περάσει πιο πριν. Καθώς περπατούσε, μπορούσε να δει βλέμματα να την περιεργάζονται με περιέργεια αφού η ίδια διέφερε από όλους στο ντύσιμό της. Το σκηνικό που υπήρχε μπροστά της της θύμισε τις ταινίες εποχής που έβλεπε με πάθος στην τηλεόραση.

Τα πέτρινα σπίτια με τις στέγες από πλατιές λεπτές πέτρες και τα ξύλινα κουφώματα είχαν αυλές γεμάτες από δέντρα και λουλούδια. Τα παράξενα ρούχα των ανθρώπων που κυκλοφορούσαν στους δρόμους τράβηξαν την προσοχή της. Οι γυναίκες φορούσαν μακριά φορέματα  ενώ οι άντρες παντελόνες και πουκαμίσες κάτω από τα δερμάτινα πανωφόρια τους.

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα