You're My HOPE, I'm Your ANGEL 🖤 (COMPLETED)

JHOPEEEEEEEEEE (52)

"Give yourself a chance! Isipin mo si Janeah, kailangan niya ng tatayong tatay sakanya-", diko siya pinatapos magsalita,

"Mark takes charge of it", simpleng sabi ko,

"That's the point! Totohanin mo na yung pagtayo ni Mark bilang ama ng anak mo, give him a chance, we both know kung gaano ka kamahal ni Mark, why you wouldn't let him enter your life?", seryosong tanong niya,

"Masaya ako sa ginagawa niya para samin ni Janeah, Ran, pero hindi pa talaga ko handa ulit na magpapasok ng ibang tao sa buhay ko-", siya naman ang hindi nagpatapos saking magsalita,

"Is it because si Hoseok pa din ang nanjan sa puso mo?", she caught me off guard,

Gaya ni Cynth ay iniiwasan ko na ring marinig pa ang pangalan niya,

Pero isa lang ang sinisigurado ko, matagal ko na siyang inalis sa puso ko,

Wala na kong nararamdamang pagmamahal, dahil galit ang nangibabaw sakin,

"Fine I'll give Mark a chance if that's what you want", yun nalang ang sinabi ko at hindi na kumibo pa.

Ayokong isipin nilang si Hoseok pa din ang dahilan kung bakit nananatiling sarado ang puso ko,

Bakit nga ba hindi ko bigyan ng chance si Mark-

Nagkatinginan kami ng marinig naming sumisigaw si Tine,

Napapunta agad kami sa sala,

"What's going on here?", tanong ko,

Nakita kong ang sama ng tingin ni Tine sa kuya niya habang hawak ang kamay ni Bob, at si Mark naman ay nakakunot ang noo,

"So you have the guts to raised your voice on me na ha! At talagang ipinagtatanggol mo yang lalaking yan", ngingiti ngiting sabi ni Mark na halatang nagpipigil ng galit,

"Why kuya? Kung si Bob nga ipinagtanggol ako sa harap ng maraming tao tapos sayo hindi ko siya maipagtatanggol? You're unbelievable! Why don't you just support our relationship? Why don't you just support my happiness? Kuya mahal ko si Bob at hindi ko hahayaang hadlangan mo kami", umiiyak ng sabi ni Tine,

"Yah don't cry baby", sabi ni Bob at pinunasan ang luha ng nobya,

"Dahil hindi kayo nababagay Tine! Iba ang mundo niya sa mundo mo! Gumising ka sa katotohanan at tigilan mo tong kahibangan mo, ikaw lang ang iniisip ko hindi ko hahayaang masaktan pa ang isa sa mahalagang babae sakin ng isa nanamang idolo!-", gigil na sabi ni Mark pero pinutol ni Bob ang sasabihin niya,

"I'll never hurt her!", nagulat ako nung sumingit si Bob,

Hanga ako sa katapangan niya,

Nakita kong sumarado yung kamao ni Mark,

"Tss gamit na gamit na yang linya na yan!" Seryosong sabi ni Mark,

"Kuya bakit ba lagi mong iniisip na sasaktan lang ako ni Bob? Yes Idol siya at ordinaryong tao lang ako, bakit bawal ba kaming magkatuluyan? Siguro natatakot kang magaya ako sa naranasan ni Ate A, kuya magkaiba kami! Hindi mangyayari sakin yung nangyari sakanya dahil hindi naman kasing duwag ni Hoseok si Bob, ipinaglaban niya ko hindi tulad ng ginawa ni Hoseok kay Ate A, at lalong hinding hindi ako iiwan ni Bob dahil lang sa career niya, magkaiba si Hoseok at Bob!-", di ko na kinakaya yung sinasabi niya,

"T-Tama na!", sabi ko saka ako tumakbo papuntang kwarto.

Tapos na eh, tapos na ang lahat pero bakit patuloy pa rin nilang sinasampal sakin yun? Kung ano yung nangyari sakin dati hanggang dun nalang yun, why they always bragged about it.

"Bes!", nag aalalang sumunod si Ran sakin,

"Pilit ko ng ibinabaon sa limot yung sakit eh, bakit patuloy pa ring sinasampal sakin yun?", diko na napigilang maiyak ng yakapin ni Ran,