Η φύλακας Άγγελος μου

Κεφάλαιο 32

Γιατί δεν απαντάει; Ίσως έπαθε κάτι; Μάλλον θέλει πάλι να τραυματίσει τον εαυτό της. Πάτησα βιαστικά τον αριθμό της και περίμενα να το σηκώσει.

<Ο αριθμός που καλέσατε δεν είναι διαθέσιμος>

Μου έπεσε το κινητό στο πάτωμα. Το έχει κλειστώ.... Γιατί; Είναι καλά; Της συνέβη κάτι; Είναι ζωντανή...

Τα μάτια μου άρχισαν να βουρκώνουν και τα χέρια μου τρέμουν. Τι πρέπει να κάνω; Η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή και προσπαθώ να ανασάνω.

Μες το πανικό που με έχει πιάσει, άκουσα το κουδούνι να χτυπάει. Πήγα τρέχοντας να ανοίξω την πόρτα.
Ήταν η Soo Ah. Μόλις με είδε ταραχτηκε.

Soo Ah: Seo....Τι έγινε;

Είπε και με πλησίασε όμως δεν μπορώ να μιλήσω.

Soo Ah: Είσαι καλά;

Είπε και με αγκάλιασε.
Άρχισε να μου χαϊδεύει την πλάτη και εγώ προσπάθησα να ηρεμήσω ενώ ήμουν ακόμα στην αγκαλιά της.

Seo: Μί-α φίλη μου δ-δεν μου έχει απά-ντηση ακόμα στα μηνύ-ματα.... και ο-ούτε μου σήκ-ωσε το τηλέφωνο όταν την κάλεσα....

Κοιτούσε με γουρλωμένα μάτια και με ένα ανεκφραστο βλέμμα.

Soo Ah: Μάλλον θα έχει δουλειά. Μην στεναχωριέσαι. Είμαι σίγουρη πως αργά ή γρήγορα θα σου απάντηση στα μηνύματα.

Seo: Και αν της συνέβη κάτι; Τι θα κάνω εγώ μετά;

Soo Ah: Ηρέμησε.... Μην κλαίς. Θα περιμένουμε και άλλο λίγο και θα την ξανά πάρεις.

Seo: Ανησυχώ πολύ για εκείνην. Μου λείπει. Θέλω να την δω τώρα.

Ξαφνικά το τηλέφωνο μου άρχισε να χτυπάει. Χωρίς να δω ποιος ήταν το σήκωσα.

Seo: Ναι;

??: Seo βγαις έξω από το σπίτι.

Seo: Αγγελική! Γιατί;

Αγγελική: Απλός έλα!

Χωρίς δεύτερη σκέψη έκανα αυτό που μου είπε. Μόλις άνοιξα την πόρτα την είδα στην πόρτα της αυλής. Είχε ανοιχτά τα χέρια της και χαμογελούσε. Έτρεξα να την αγκαλιάσω.