korkuyorum

39 3 1
                                    

eve dönerken çok korkuyorum.bu sessiz ve sisli havada karanlık bir gökyüzü ile yalnızdım.kimse yoktu ilerlerken beni birinin takip ettiğini sanıp ikide bir arkama bakıyordum.adımlarımın sesini duyabiliyordum.bir anda durdum önümde yerde yatan bir kız ve başında dikilmiş gülen bir çocuk vardı.tam yanına gidecekken kızın elbisesinde kan ve çocuğun elinde de bir kanlı bıçak olduğunu fark ettim çığlık attım.çocuk beni fark etti ve bıçaktaki kanı yalayıp gülmeye başladı.kimse yok mu diye bağırarak bu labirent gibi olan ıssız sokaklarda koşmaya başladım o  çocuğun sesi kulağımda çınlıyordu.önüme bakmadan koşuyordum birden takılıp düştüm bir mezarlığın önündeydim.o çocuk karşımda duruyordu bana saldıracağını sandım ama saldırmadı.elbisesinde kan olan o kızı gömdü ve bana bakarak gülümsedi.birden bayıldım ve uyandığımda üstüm başım kan içindeydi ve elimde o çocuğun bıçağı vardı mezarı kapatıyordum.o an anladım ki aslında o çocuk bendim.

kısa korku hikayeleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin