Όλα πάγος.
Μπήκε στο σπίτι και έβγαλε τα παπούτσια του. Κάθησε όρθιος με μια μετέωρη σκέψη και κοίταξε τα χέρια του. Είχαν σημάδια απο τα γκέμια..τα έσφιγγε τόσο πολύ. Θέλει να σφίξει τόσο το λαιμό της..
Ανεβαίνει πάνω. Οι πόρτες των δυο δωματίων στο βάθος.
Δεξιά είναι εκείνη. Στέκεται απο έξω και πιάνει το πόμολο. Αν μπει..
Απο μέσα δεν ακούγεται τίποτα.
Αλλά απο το άλλο δωμάτιο ακούγεται μια τηλεόραση να παίζει.
Κοιτά την πόρτα.
Πλησιάζει ..ανοίγει την πόρτα του δωματίου που ακούγεται ο θόρυβος.
Βλέπει την Κάτια με το μικρό διαφανές νεγκλιζέ της ξαπλωμένη στο κρεβάτι να αλλάζει κανάλια στην τηλεόραση.
"Που είσαι Αντρέα? Έλειπες για ώρες.."
Την πλησιάζει και στέκεται απο πάνω της. Σκύβει το κεφάλι του. Χρειάζεται τόσο..
Η Κάτια βλέπει τα μπερδεμένα του μαλλιά. Σηκώνει το χέρι της και τον αγγίζει. Εκείνος δεν είναι καλά.
"Μπορώ να σε κάνω να ηρεμήσεις μωρό μου..η Κάτια ξέρει τι χρειάζεσαι ..έλα εδώ" σχεδόν τον τραβά κοντά της. Εκείνος υπάκουα πέφτει στο κρεβάτι μαζί της.
Η καρδιά του δεν χτυπά. Πάγος.
Το χέρι της Κάτιας αγγίζει τον καβάλο του..τον χαιδεύει απαλά και πάει να κατεβάσει την φόρμα του.
Της πιάνει το χέρι.
"Όχι" της λέει ξεφυσώντας.
"Δεν θα κάνεις τίποτα εσύ..άσε με να σε φροντίσω.." του λέει και για δεύτερη φορά πάει να του κατεβάσει την φόρμα.
"Όχι" της ξαναλέει πιο δυνατά.
Την κοιτάζει στα μάτια κι έπειτα τα χαμηλώνει. Χωρίς να την κοιτά την τραβά στην αγκαλιά του.
"Απλά..αγκάλιασε με Κάτια.."
Νιώθει την θέρμη του κορμιού της. Ακούει την καρδιά της να χτυπά σταθερά. Σε λίγη ώρα αποκοιμήθηκε..αγκαλιασμένος με την Κάτια.
Ενώ εκείνη τον κοιτούσε χαμογελώντας.
.....
Μέσα στο βράδυ ανοίγει τα μάτια του. Πρέπει να πέρασαν ώρες αλλά νιώθει πως έκλεισε τα μάτια του μονάχα για μια στιγμή. Η ταραχή του κορμιού του όχι μόνο δεν τον εγκατέλειψε αλλά ξαφνικά νιώθει να είναι τόσο έντονη που σχεδόν τρέμει. Το κεφάλι του πάει να σπάσει.
όλα πάγος
Start from the beginning
