enchanted 6.1
jemilline's pov
5 weeks have passed.. 5 weeks in hell.. yung akala ko na maayos na kami ni adam.. yung akala ko unti unti na syang nagiging ibang tao.. yung mukhang tanga at ewan na si adam..nawala sya bigla.. mula nung araw na magkita kami ni clarence.. si adam,bumalik sya muli sa dati.. yung cold at sadistang si adam.. hindi na nya ako kinakausap at wala na syang pakialam..
nagawa naman namin ng maayos ang lahat ng paghahanda.. pero bumalik na sya sa dati
i was packing my things up.. mamayang gabi na ang engagement party nina odessa at silver.. ang first and last game na gagawin ko kasama si adam.. i decided na matapos ang gabing ito.. matapos ang larong ito.. iiwan ko na si adam at sasama na ako kay clarence.. ill give away everything makasama lang si clarence.. at handa akong traydorin si adam.. handa akong saktan sya.. makatakas lang ako sa kanya..
as i was packing my things up.. nakaramdam ako na parang umiikot ang tyan ko at parang nasusu~
i rushed to the bathroom at dumiretso sa toilet bowl hanggang sa naisuka ko lahat.. hilong hilo ako at para bang umiikot ang paligid hanggang sa maisuka ko ang lahat..
bakit ba ako nagkakaganito? may nakain ba akong masama? wala naman ah..
inayos ko ang sarili ko at dumiretso na ako sa kwarto at tinuloy ang pagpapacked ng bagahe ko.. pero bago ako makarating sa kwarto ay ilang beses din akong muntik matumba dala ng pagkahilo
napatingin na lang ako sa kalendaryo.. 5 weeks have passed mula ng...
hindi.. hell no! napahawak na lang ako sa bibig ko.. hindi kaya..
hindi kaya...
hindi pwede
[adam's pov]
ano ba ang nangyayari dito kay jemi.. mamaya na ang engagement ni odessa pero parang wala sya sa sarili nya.. early morning lumabas sya ng bahay and rushed to the nearest drugstore to buy something.. a pain reliever maybe? masakit siguro ang ulo nya..
now, she locked herself in the bathroom at di pa sya nalabas
i just heard a shrieking sound in the bathroom kasabay ng pagkabasag ng mga salamin.. para bang nagwawala sya sa loob ng banyo at nagbabasag ng mga gamit sa loob..
i rushed to the door at halos wasakin ko iyon para lang mabuksan ito..
magpanggap man ako na bumalik na ako sa dati.. i still care for jemi..
nakita ko si jemi na puro dugo sa mga kamay nya na nakaupo sa sahig..
sinubukan kong lapitan sya pero binato nya lang ako ng kapares ng nabasag na salamin..
"get out"
[jemis pov]
bakit ka ba nandito adam.. lumabas ka please lumabas ka.. kinuha ko yung nabasag na salamin at ibinato ko sa kanya and shouted at him at the top of my lungs "get out"
wala naman syang nagawa kundi ang iwan ako magisa..
tapos ay inilabas ko mula sa bulsa ko ang pregnancy kit na kanina ko pang hawak..
two lines..
positive..
im pregnant..
tears starts to run down my face.. dapat masaya ako di ba? i should be happy.pero bakit ganito nadarama ko?
i should be happy.. tama, clarence and i would runaway afterwards.. mamuhay kami bilang isang one big happy family kasama si bella at ang magiging anak ko..pero bakit di ako masaya..
dahil ba sa..
hindi ako sigurado kung si clarence o si adam ang ama ng pinagbubuntis ko..
o dahil..
ibig sabihin noon ay iiwan ko na si adam?
bakit di ako masaya?
bakit isang bahagi ng pagkatao ko at nagnanais na sana..
kay adam na lang itong pinagbubuntis ko
