Sabi nila opposite attracts.
But then I believe even though we share same thoughts, dreams and imagination we're still meant for each other.
Malapit nang magdilim pero eto pa rin ako, hindi pa rin natatapos yung essay sa English. Ewan ko ba, wala kasing pumapasok sa isip ko kundi... pagkaen. :v
"Ahh... ano kayang bibilhin ko pag-uwi? Mochi? Takoyaki? Onigri? Ice cream?" Bulong ko sa sarili ko.
Canvas? We're just starting to create ours. Hindi dapat ako magisip ng kung anu-ano. Masakit kasing mag-assume.
Patuloy pa rin ako sa pagsulat nung essay na hindi ko maintindihan, manga na lang kasi dapat pinagawa sa'min mas matutuwa pa ako.
Hindi ko namalayang may pumasok pala sa room, naramdaman ko na lang na may nakatayo sa likod ko.
"Uhm-- Excuse me lang." Manly.
Tumayo ako sa kinauupuan ko.
He's quite tall compared to me. He got some kind of lazy eyes. That poker face he wear. The little mole at his lower lips-- his long eyelashes and messy hair.
Kinuha nya yung sketchpad dun sa ilalim ng table na ginagamit ko, sabay mabilis na naglakad palabas.
We're not there yet, so I cannot assure our little happiness.
Sa wakas ay natapos ko na rin yung essay, madali kong iniligpit yung mga gamit ko. Habang naglalakad ako papalabas ng classroom napansin kong may papel na nasa sahig.
Nahulog siguro 'to nung kinuha nya yung sketchpad.
Hindi ko sakop ang painting pero napakaganda nitong hawak hawak ko. Masasabi mong masterpiece ito kahit hindi pa tapos.
Habang tumatagal, lalong humihirap.
Pagkalabas ko nung classroom nakita kong nakaupo sya sa labas hawak hawak ang maraming papel.
"Papunta ka bang faculty room? Makikisabay sana ako." Tumayo sya't binitbit ang bag nya.
Tumango lang ako.
Matapos kong ilagay yung essay ko sa mesa nung teacher napatingin ako sa kanya habang inaabot may inaabot sa isang teacher.
-- the scar on his hand.
I'll continue sketching until I've reach you.
