De Ramp

13 1 0
                                    

De weken en maanden gingen voorbij en het werd al snel mei. Selena was al wat gekalmeerd en er was geen telefoontje meer gekomen van een rare paparazzo. De Billboard Music Awards kwamen eraan en Mandy en Brian zouden dat weekend bij Brians ouders logeren. Selena, Gracie en ik zouden dus alleen thuis zijn. Selena wou graag naar de afterparty met Justin, gewoon als vrienden dus stelde ik voor om na de awardshow met Gracie naar huis te komen en dan kon zij naar de afterparty. Mandy had haar twijfels over of het wel een goed idee was om Gracie mee naar een awardshow te nemen maar Selena wou haar absoluut mee op het podium nemen als ze een prijs zou winnen en ze stond erop dat ik ook meeging naar de show.

De dag van de Billboard Music Awards was aangebroken en Selena stond te popelen om mij te zien in de jurk die ze al weken voor me verborgen hield. Selena had Gracie al een prachtig kleedje aangedaan en we waren klaar om naar Madison Square Garden, waar dat jaar de awardshow plaatsvond, te vertrekken.  Ik zette Gracie’s verzorgingstas in de koffer en klom in de auto. Selena maakte Gracie vast in de auto en klom achter het stuur. En daar gingen we, opweg naar mijn  eerste awardshow. We kwamen aan en een vriendelijke man leidde ons naar Selena’s kleedkamer. Selena deed de deur open en daar aan een kapstok hing een prachtige rode jurk. De jurk waarvan ik al m’n hele leven droomde en die avond zou ik ermee schitteren op de rode loper.

Toen we eenmaal aangekleed en opgemaakt waren oefende Selena nog haar stem voor haar optreden en gaf ik Gracie nog een fruitpapje en een propere luier. De tijd ging zo snel en voor ik het wist was het tijd om naar de rode loper te gaan. We stapten in een auto, reden een blokje om en stopten voor de rode loper. Selena’s bodyguard opende de deur en Selena, met Gracie op haar arm, en ik stapten uit. Het voelde zo onwennig om al die camera’s te zien flitsen en de fotografen instructies te horen roepen maar voor ik het goed en wel besefte stonden we in de grootste zaal die ik ooit gezien had.  Het podium zag er geweldig uit. Plots klonk er een stem achter ons            : “Hey Selena, little Gracie, hoe gaat het? Lang geleden.” Ik draaide me om en kon mijn ogen niet geloven, de enige echte Justin Bieber stond vlak bij me. “Hey, is dit Shela, de uitwisselingsstudente die bij je logeert? Ik ben Justin aangenaam.” Hij gaf me een hand en hij gaf Selena een knuffel. “Kom ik toon jullie jullie plaatsen wel, ze zijn vlak bij die van ons.” zei hij en we volgden hem.

De awardshow begon en alles verliep vlekkeloos. Het moment van de Top Female Artist Award was aangebroken en toen Kelly Clarckson de envelop opende werd ik echt zenuwachtig. Kon het echt dat tijdens mijn aller eerste awardshow, mijn grootste idool, de meest belangrijke award (in mijn ogen dan) won? En toen gebeurde het. Kelly haalde het papiertje uit de envelop en riep: “Kan deze avond nog beter worden. Selena meid, come on up here!!!!” Ik kon mijn oren niet geloven. Ik was zo blij en voor ik het wist omhelsde Selena mij en ging ze met Gracie op haar arm naar het podium. Selena’s speech was erg ontroerend en ze noemde me er zelfs in. De tranen liepen over m’n wangen en mijn avond kon niet meer stuk. Alles wat daarna gebeurde ging als een waas aan me voorbij. De show kwam op zijn einde en ik en Gracie moesten naar huis. We zeiden nog gedag tegen Selena én Justin en tot mijn verbazing zei Selena nog: “Hier, deze is voor jou, ik heb er al zoveel thuis. Je hebt zoveel gedaan voor me dit jaar. Dit is een soort bedankje van me.” En ze gaf me de award die ze net gewonnen had. Ik was sprakeloos en met mijn mond vol tanden nam ik de award aan. Ik zwaaide nog eens naar Selena en klom toen in de auto. Thuis aangekomen stopte ik Gracie, die al in slaap gevallen was in de auto, in haar bedje en keek nog even televisie.

Ik werd wakker van Gracie’s gehuil. Maar dit was geen normaal gehuil, dit was hysterisch gehuil dit was niet normaal. Ik haastte me naar Selena’s kamer om te kijken wat er scheelde. Maar Gracie was nergens te bespeuren, enkel het raam stond open en………….

Ik werd wakker in een donkere kamer en tot mijn opluchting lag Gracie in mijn armen. Het laatste wat ik me herinnerde was dat ik het raam in de kamer dicht deed. Plots hoorde ik voetstappen, ik legde Gracie beschermend tegen m’n schouder. Een man met een telefoon in zijn hand kwam de kamer binnen. Uit een rugzak haalde hij een broodzak en smeet die naar me toe. “Eet op en geef haar ook wat, jullie zullen het nodig hebben!” zei hij nors. “Zij mag dat nog niet eten.” zei ik vastberaden, “Mag ze op zen minst wat water?” De man dacht na en ging toen weg. Enkele minuten later kwam hij terug met een sportfles water. “Hier,” zei hij en hij gooide de fles water, “en hou jullie nu gedeisd.” Hij gooide de deur toe en stapte weg. Ik zette Gracie op haar poep op m’n schoot en liet haar zachtjes drinken van de fles. Het kleine meisje had niet door wat er gebeurde en lachte naar me. Plots hoorde ik ijsberende voetstappen en gemompel aan onze deur. Ik deed mijn trui uit, legde Gracie erop en ging met mijn oor tegen de deur leggen. “Komaan, komaan, neem op” hoorde ik de man zeggen. Een halve minuut ging voorbij en aan een zucht te horen was er eindelijk opgenomen. “Aha, juffrouw Gomez” hoorde ik de man zeggen en toen wist ik het, het was de man die haar tijdens mijn date met Julio ook gebeld had. “Ik hoor dat u plezier heeft. En volgens een bron bent u niet alleen.” Ik kon die man nu wel de kop in slaan, blijkbaar wist Selena ook wie het was want de man ging verder: “Ho, ho, ho, niet te agressief, ik denk dat u er alle belang bij hebt om mij het fijne van de break-up en de reden waarom u met meneer Bieber op het feest bent te vertellen.” De man klonk veel te zelfverzekerd en als ik niet vreesde voor Gracie’s veiligheid had ik de deur ingetrapt en die man een kopje kleiner gemaakt. “Oh u denkt dat ik een grapje maakt!” ging de man geamuseerd verder, “Wel dan zou ik maar naar huis gaan was ik van u want daar wacht u een aangename verrassing.” Hij haakte in en zijn voetstappen stierven weer weg. Uren gingen voorbij en Gracie sliep gewoon door het hele gebeure, maar ik kon mijn gedachten maar niet verzetten. Ik bleef denken aan hoe ongerust Selena, Mandy en Brian niet moesten zijn als ze te weten kwamen dat Gracie vermist was. En toen hoorde ik de voetstappen weer, ik legde mijn oor weer tegen de deur en hoorde, tot mijn verbazing, dat een telefoon over ging. De man nam op en zei: ”Aha, juffrouw Gomez, ik veronderstel dat u de verrassing ontdekt hebt?” Ik had medelijden met Selena, hoe moest ze haar nu niet voelen? “Ze zijn bij mij, en ze zijn veilig, voorlopig toch. Luister juffrouw Gomez, mijn carrière zit in een dip, ik heb een primeur nodig. Laat het me zo zeggen, schrijf het echte verhaal over de break-up op en ik laat uw zusje en uw vriendinnetje vrij. Doet u dat niet, dan ziet u hen nooit meer levend terug.” Ik deinsde achteruit want ik hoorde zijn voetstappen naar de deur komen. De deur vloog open en de man kwam binnen. “Hey kleine, er is iemand die met je wil praten.” De man gaf me de telefoon en ik hoorde Selena aan de andere kant van de lijn snikken. “Selena, ik ben het Shela, alles is in orde, ook met Gracie ze ligt rustig te slapen naast mij. Luister Selena, is er iemand bij je?” ik probeerde haar gerust te stellen. Snikkend ik hoorde haar antwoorden: “Ja…ja, Justin is meegekomen, ik durfde niet alleen naar huis te komen. Shela, ik ben zo bang.” Luid gehuil klonk door de lijn en ik kon mijn tranen zelf amper bedwingen. “Selena… alles is ok, ik bescherm Gracie wel. Ik zorg dat haar niets overkomt. Doe gewoon wat hij gezegd heeft geef hem het verhaal. Geef hem wat hij wilt.” Toen werd de hoorn bruut uit mijn hand gerukt, de deur toegeslagen en de voetstappen stierven voor de derde keer weg. 

Een Turbulent JaarWhere stories live. Discover now