Uzak olmayan bir zamanda tek ruh olarak değil, bedenen de yalnızdım. Her şeyimi kaybedecek duruma geldim. Bi' canım kalmıştı. Ama inan gram koymadı. Dedim ki her gün birbirimizi köpek gibi özlediğimiz ruhu aradığımın on katı mükemmel bir adam var dedim. Acısıyla güzelleşmiş dedim. Sevmiyor bilirim dedim. Ama olsun sararım kollarımı iyi ederim dedim. Sevdamız kuş olur uçar dedim. Sevda olmasa da olur, o var yeter dedim. Orda dedim. Gözlerin gözlerime değince felâketim olurdu ağlardım dedim. O bana boynun diyorum dedi.
Her gün yatmadan önce. Derdi ki kafandan mı öpeyim dizinden mi. Hani son öpücük vedaları olur ya. Düşünürdüm ciddi ciddi. Hof ikisi de olmuyor mu derdim. Mimiklerimi severdi. Benim o çocuk gibi puflamalarımı, gözümü tavana dikip düşünmemi elleri çenesinde tebessümle izlerdi. Sonunda ya dizim derdim ya kafam.
