Man and Wife (Wifely Duties 2) - Published by PHR

Chapter Twenty-Three

"This could be an inside job. A sabotage for me," tiim-bagang na wika nito. "But who would do this?"

Ang Monteverde Hotels at Anderson Auberge lang naman noon ang mahigpit na magkalaban Pero ang mga hotels ng pamila nila ay matagal nang naging isa simula nang magpakasal sila.

"You're too tired, Reeve. Magpahinga ka muna." Siya na ang naghubad ng damit nito. It smelled of charcoal and ashes. Her heart ached for her husband. Alam niya kung gaano nito inaalagaan ang mga hotel. He was so devoted to his work. Hindi ba't hindi na nga niya ito makita palagi? Pati ng mga bata?

Kahit anong tampo niya at pagkausap rito, Reeve would always go back to working real hard.

May mga taong pumasok sa isip ni Agatha habang inaasikaso niya si Reeve. Gustuhin man niyang magalit sa mga taong iyon, kailangan niya munang hintayin matapos ang pinaiimbestigahan niya.

"Hold on there, Reeve..." bulong niya rito nang sa wakas ay napilit niya na itong humiga at matulog.

Pumikit ito. "Maybe they're right, sweetheart. I'm never a good leader. I was only driven with my selfish goals. Maybe the board of members are right, hindi ako mapupunta dito kundi lang kita pinakasalan..."

"No, that's not true..." Humiga na rin siya. Yumakap ito sa baywang niya at binaon ang mukha sa dibdib niya. Oras na nasa mga kamay niya na ang resulta ng imbestigasyon, Agatha will use her power over the hotels. She still owns a big part of it since she's an Anderson.

"People died..."

And then he broke down in tears.

Niyakap niya ito nang mas mahigpit. "I will pray for you, Reeve. I love you. Please, huwag mo munang isipin lahat 'to ngayon. Pagod na pagod ka na. We'll figure these all out tomorrow."

Nagpatuloy ito sa mahinang pagtangis. Agatha's heart will always go out to Reeve. Kahit ano pang tampo at inis ang madalas niyang nararamdaman dahil sa kawalan na nito ng oras sa pamilya nila, nawawala ang lahat ng iyon sa tuwing hindi ito natatakot ipakita ang vulnerable side nito.

At the end of the day, her love for his husband would always prevail because Reeve will always trust Agatha with his darkest, softest, and weakest side. It's a subtle confession that he needs her, because it's only her who can understand him—even beyond all irrationalities.

Hinaplos niya ang buhok nito at hinalikan ang tuktok ng ulo nito.

Nakatulog na lang si Reeve sa pag-iyak. At saka lang pumikit at nagdasal si Agatha nang masigurong mahimbing na ito. Oh, her poor Reeve...

The next morning, Agatha felt Reeve stirred up. He planted a soft kiss in her lips before he got up. Pagdilat niya ay nakapasok na ito sa loob ng banyo. Napahikab siya bago bumangon. She checked on Rade first. He's such a good baby. Hindi ito nag-tantrums at mahimbing pa rin ang pagtulog. Dumiretso na siya sa loob ng banyo.

"Are you going to work today?" tanong ni Agatha sa asawa nang maabutan niya itong nagbabad sa tub.

Reeve is not a really bubble-bath-type-of-guy. It's just clear warm water for him when he goes in the tub. Kapag ganoon ay gusto lang nitong mag-relax.

"I'll follow the investigation about the fire incident. I'll also visit the families of the fire victims."

Hindi na katulad kagabi ang tinig nito. Now, he's calm and strong. His voice although in a low tone is already full of conviction. Kapag ganito na ito, sigurado si Agatha na nakaisip na si Reeve ng paraan kung paano iha-handle ang nangyari.