အေမွာင္ထဲက [Face of the Devil]

Chapter 9.11.3

လိန္ခြၽမ္းတစ္ေယာက္ ကုတ္အက်ႌျဖဴတဖားဖားနဲ႔ စမ္းသပ္စားပြဲေရွ႕မွာ အလုပ္႐ႈပ္ေနတဲ့ ေဒါက္တာ့ကိုပဲ ထိုင္ေငးေနတယ္။ ေဒါက္တာ့ရဲ႕ေက်ာျပင္ေလး၊ ေဒါက္တာ့အျပဳအမူေတြ၊ အရာအားလံုးက သူ႕မွတ္ဥာဏ္ထဲကပံုရိပ္ေတြနဲ႔ တစ္ထပ္ထဲပဲ။ လိန္ခြၽမ္းမ်က္လံုးေတြ အေရာင္ေတာက္လာတယ္။ အခုလိုမ်ဳိး အရာအားလံုးကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္လည္စတင္ခြင့္ေပးခဲ့တဲ့ဘုရားသခင္ကိုလဲ သူ အရမ္းေက်းဇူးတင္တယ္။

သူအေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနတုန္းမွာပဲ ေဒါက္တာ့ရဲ႕ စမ္းသပ္ဖန္ႁပြန္ထဲကေန မီးခိုးေငြ႕ေတြတလူလူထြက္လာၿပီး အခန္းတစ္ခုလံုး ေညႇာ္နံ႔ေတြလိႈင္လိႈင္ထသြားတယ္။ ထိုအခ်ိန္မွာပဲ က်ယ္ေလာင္တဲ့ေပါက္ကြဲသံတစ္ခုနဲ႔အတူ စမ္းသပ္ဖန္ႁပြန္လဲ တစ္စစီျဖစ္သြားေတာ့တယ္။

ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ ေဒါက္တာ့ကိုယ္မွာ အကာအကြယ္အက်ႌနဲ႔ Mask ကိုဝတ္ဆင္ထားတဲ့အတြက္ ထိခိုက္ဒဏ္ရာေတာ့မရလိုက္ဘူး။ လိန္ခြၽမ္းအတြက္ကေတာ့ စြမ္းအားျမင့္ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဖန္ကြဲစအနည္းငယ္နဲ႔ အဆိပ္ေငြ႕ေလာက္က သူ႕အတြက္ဘာမွမေျပာပေလာက္ဘူး။

"မင္း အဆင္ေျပရဲ႕လား??" လိန္ခြၽမ္း ေဒါက္တာ့ကို ဓာတ္ခြဲခန္းထဲကေနဆြဲထုတ္လာၿပီး ဓာတ္ခြဲခန္းမွန္တံခါးကို ပိတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ဓာတ္ခြဲခန္းကိုေတာ့ အဆိပ္ေငြ႕ေတြျပယ္သြားေတာ့မွပဲ သန္႔ရွင္းေရးသမားေတြကို ေခၚလိုက္ေတာ့မယ္။

"က်ဳပ္ဘာမွမျဖစ္ဘူး" က်ဳိးယြင္ရွန္႔ ဓာတ္ခြဲခန္းသံုးဝတ္စံုကိုခြၽတ္ရင္း ေျပာလိုက္တယ္။ က်ဳိးယြင္ရွန္႔မ်က္ႏွာကေတာ့ ေဒါသေၾကာင့္ အံု႔မိႈင္းေနတယ္။ သူ႕ေခါင္းထဲမွာ ပိုင္ေမာ့ဟန္ရဲ႕မွတ္ဥာဏ္ေတြရိွတာမွန္ေပမဲ့ သူ႕မွာ လက္ေတြ႕စမ္းသပ္မႈအေတြ႕အႀကံဳမရိွဘူး။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ပဲ သူ႕လက္ထဲမွာ စမ္းသပ္ကိရိယာေတြ မၾကာခဏေပါက္ကြဲကုန္ေလ့ရိွတယ္။

"ၾကည့္ဦး။ မ်က္ႏွာႀကီးကို အဲ့လိုစူပုပ္မေနနဲ႔ေလ။ စမ္းသပ္မႈမေအာင္ျမင္တာမ်ဳိးက ျဖစ္တတ္တာပဲကို။ ေဒါသေတြထြက္မေနပါနဲ႔ေတာ့" လိန္ခြၽမ္း ေဒါက္တာ့ရဲ႕တင္းတင္းေစ့ထားတဲ့ႏႈတ္ခမ္းပါးႏွစ္လႊာကို လက္မနဲ႔အသာပြတ္သပ္ရင္း ေျပာလိုက္တယ္။ ေဒါက္တာ့ဆီမွာ ဒီလိုကေလးဆန္တဲ့အမူအရာေလးေတြလဲ ရိွေသးတာပဲ။ ေဒါက္တာကေလ... ေဒါသျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ဆို တအားခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။