Ve böylece doktor, ben de bizimle tükenmiş oldum.
Kesik bileklerimin hikayesi de başlamış oldu.
Tenim kana isyan etmeye başlamıştı yavaştan.
Hayır doktor, bu bir intihar değil.
Bu , bir ruhun akması.
Bir candan bir ruhun akması.
Hayır doktor, nefes alıyorum.
Boş bir çerçeveye, boş bir duvara.
Nefes almak ölmekle eş değer, bu çarpık bedenimde.
Evet, hala bekliyorum.
Ve böylece doktor, ben de bizimle tükenmiş oldum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÖNÜŞÜM
Poetry"Sen rüzgara uzat kalbinin mimarını ve çöz suyu deryadan , kat mermere , acıt yeryüzünü ! "
