My Brother-in-law is Nasty (Nasty Series #2)

제 1 장

He works as the Vice President of their family business. Nabibilang siya sa anak mayaman dito sa Pilipinas. They own chains of hotels in Manila, Cebu and Davao. His family's famous for bringing world-class hotelier. Hindi maipagkakaila 'yon. I've stayed twice at their Manila branch hotel. Hindi biro ang per night na stay at ka-engrande ang mga kwarto nila. Ano pa ba ang aasahan mo sa 5-star quality nila? I heard they are moving north in Mindanao like Cagayan de Oro or Iligan. Minsan lang naman nagkukwento si kuya sa akin kaya hindi ko alam masyado ang field ng trabaho niya. I'm just a Senior High School student para malaman ang mga ganito. Si ate Kath naman ay binigyan ng maliit na flower shop bilang regalo ng pamilya ni kuya Marckus. She is running her own business around Makati. I'm not sure why, dahil ba ayaw nilang umaasa ito kay kuya Marckus o sadyang gustong-gusto nila si ate Kath. Well, I'm sure it is helping us. Hindi na masyadong umaasa si ate Kath sa pinansyal kay kuya. Her flower plantation in Baguio is doing well. Mas lumalago sila pareho ni kuya Marckus.

They're married for two years. As far as I know, they were college sweetheart. Nagsimula sa pagkakaibigan hanggang sa nagkatuluyan. Ate Kath is a BS-Chemical Engineering graduate and kuya Marckus was a Business Management naman. Mag-maMasters pa sana kaso hindi pa siya nakakaluwang-luwang, not money but schedule. Sila ang naging kasama ko. Nakita ko ang lahat! Sila ay isang inspirasyon sa tulad ko. Baka hindi ko pa nakikita ngayon ang para sa akin. Aasa ako kapag college na ako! Hindi naman ako hopeless masyado, no? Slight lang siguro.

"Morning, Win!" Bati ni kuya.

Nakaupo na ako sa harap ng pagkain at hinihintay lang siya.

Laging ganito ang set-up namin. Kada umaga ay nauuna na si ate Kath umalis para sa kaniyang shop. O kung minsan naman ay kung nasa business trip si kuya Marckus ay kami lang ni ate. I love how they are open for each other. I mean, kuya's consideration over ate's dream. Award winning ka kuya! May piso ka sa akin.

"Kain na tayo, kuya. Hindi na naman nakapag-hintay ang magaling mong asawa," I said, trying to put humor on it.

Maayos na si kuya Marckus. Wearing his tight slacks and white plain long-sleeve makes him look like a real bachelor. Kaso kasal na. Minalas! Bagong hair-style na naman ang kaniyang buhok making him look different each time. Nakaayos ito na parang may gel siyang nilagay to put it on place. Naamoy ko rin ang panlalaking pabango. Who would think he's married? Grabe! Who could guess, this adonis is freaking married to a crazy woman?

He is still wearing a pink slippers. Ready to go na talaga siya. Buti ay madali lang lutuin 'tong mga hinanda ko. Nakapagtimpla din ako ng coffee para sa kaniya.

Umupo na siya't nagsimulang kumuha ng mga niluto ko't nilagay sa pinggan niya. Gano'n na rin ako. Umupo na rin pero pinagmamasdan lamang siya. I slight tilted my head side-ways. I always like observing him. Kumukurap akong ngumunguso. Kahit saang angle talaga siya tignan. Perpekto! Hindi yata nakalimutan ni Lord na bigyan siya ng kapangitan kahit konti lang.

"What are you looking at?" He asked, buking ako.

Umiling ako.

"Wala naman, kuya." I even shrugged.

Kumuha na rin ako ng pagkain at nagsimula nang kumain.

"May lakad ba kayo nina Rafaela ngayon? Ihahatid kita." Lagi niyang linya tila pambawi sa pambubulabog nilang mag-asawa sa akin.

Umiling ako at mabilis na ningunguya ang pagkain. Pagkalunok ko ay tsaka na ako nakasagot. "I'll be just home for today. Si Rafaela is at school, may sariling activity. Blanca's also busy. May sari-sarili silang pinagkakaabalahan."

"I see." Tumango lamang ito at patuloy na kumakain.

"Sa work ka buong araw ngayon?" Tanong ko.

"I think so. Dadaanan ko nalang si Kath pagkatapos. Gusto niyang magpasama mag grocery." Sagot nito.