Το χέρι σου σφικτά κρατώ, και με διαπερνά μια λάμψη
Είν'η λάμψη που πηγάζει απ'την καρδιά σου,
Η λάμψη που την ψυχή μου οδηγά
Το χέρι σου σφικτά κρατώ και θαρρώ πως διαβαίνουμε μαζί το μονοπάτι για τους ουρανούς,
Ένα μονοπάτι γεμάτο φόβο και αγωνία.
Φόβο και αγωνία που στάχτη γίνονται μπρος το φως της συντροφιάς μας.
Το χέρι σου σφικτά κρατώ και νιώθω σα χαμένος,
Χαμένος με'ς την ευτυχία,
Μες την ευτυχία που γεννάται απ'το μαγικό σου γέλιο,
Το γέλιο εκείνο που την ασπρόμαυρη ζωή γεμίζει χρώματα ζωηρά,
Χρώματα χαράς,
Χρώματα που που μπορούν να δουν,
Όσοι δεν ξεχνούν να αγαπούν
![](https://img.wattpad.com/cover/161826128-288-k94374.jpg)
YOU ARE READING
"Το Τανγκό της Μοναξιάς" (ποιητική συλλογή)
PoetryΟ ανεκπλήρωτος έρωτας είναι σαν ένα Τανγκό στο οποίο φαντάζεσαι τον παρτενέρ σου...η πραγματικότητα σβήνει. Το συναίσθημα ελέγχει τις αισθήσεις.