Ψιθυροφωναξα ενθουσιασμένη.
" αμάν!! ρε πάρε ΤΩΡΑ τέστ εγκυμοσύνης! "
" έιι σταμάτα να κοροϊδεύεις ρεεε"
"εντάξει εντάξει σορρυ... τουλάχιστον ήταν καλό? "
" Ήταν.. ήταν... ΤΈΛΕΙΟ! λες και το έχει κάνει εκατομμύρια φορ- ουψ. Το έχει κάνει. Για τον Κώστα μιλάμε."
" Και μετά? "
'μετά.... Εμ... Τίποτα"
" α τόσο καλά... Να έρθω από κει? "
" και δεν έρχεσαι? "
Να πω στα αγόρια ότι θα έρθει και η Ελένη για να παραγγείλουμε καμιά πίτσα? ΝΑΙ!
Προχώρησα στον διάδρομο μέχρι που έφτασα μπροστά από το δωμάτιο του. Πριν ανοίξω την πόρτα άκουσα να μιλάνε.
Κώστας: εγώ με την αδερφή σου? Είσαι με τα καλά σου μωρέ?
Ε? Για εμένα μιλάνε?
Όχι ρε για την ΆΛΛΗ αδερφή του Αντρέα. ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΈΧΕΙ ΠΆΡΑ ΠΟΛΛΈΣ!
Φωνουλα δεν είναι η κατάλληλη ώρα τώρα!
Ναι πες μας ότι απλά θες να κρυφακουσεις όλη τη συζήτηση σαν παλιοκουτσομπολα που είσαι!
Σοουυτττ ακούω κάτι...
Κώστας: ακριβώς αυτό! Εγώ με τη Δάφνη? Πφ ούτε καν μαλάκα μου, έχω άλλες εκατό που τρέχουν πίσω μου.
Α ώστε έτσι. ΏΣΤΕ ΕΤΣΙ. ΟΎΤΕ ΚΑΝ Ε? ΆΛΛΕΣ ΕΚΑΤΌ Ε?
Δηλαδή... Δηλαδή όντως προσποιούνταν σήμερα... Δηλαδή... Δεν ένιωσε τίποτα για το φιλί μας όπως είπε. Και για ποιον ακριβώς λόγο είχα εγώ ελπίδες? Η Δάφνη το αθώο φυτουκλακι που η μόνη της σχέση ήταν στο νηπιαγωγείο!Τωρα με τον κούκλο του σχολείου που κάθε μέρα κατοχυρώνει τις τουαλέτες για να κάνει όργια με κάθε μαθήτρια. Τι περιμενα? Ότι ξαφνικά θα με ερωτευοταν και θα άλλαζε και θα ζούσαμε σε έναν παραμυθένιο κόσμο με μονόκερους και ποτάμια σοκολάτας? Πολύ καλό για να ναι αληθινό ε? Και καταρχάς. ΓΙΑΤΙ ΝΟΙΆΖΟΜΑΙ?
" τι κάνεις ξαπλωμένη στον διάδρομο?"
" διαλογισμό"
" καλά άσε τους διαλογισμούς και έλα να μου πεις ΟΛΕΣ τι λεπτομέρειες για την ζουμερη βραδιά σας! "
Είπε καθώς με έσερνε στο δωμάτιο μου.
" τι σημασία έχει? Δεν ήταν τίποτα. Ένα μηδενικό. ΠΟΙΟΣ ΤΟΥΣ ΧΈΖΕΙ ΤΟΥΣ ΜΟΝΌΚΕΡΟΥΣ ΡΕ? ΑΛΛΕΣ 100 ΈΧΕΙ! "
" μονόκερους? Μηδενικά? Εκατό? Δάφνη μου δεν πειράζει, στους καλύτερους γιατρούς θα σε πάω καρδιά μου"
" δεν θέλω γιατρούς! Θέλω τον ΚΏΣΤΑ! "
" άκουσα το όνομα μου? "
Είπε και μπήκε στο δωμάτιο μου.
Χτυπάμε και καμιά πόρτα ξέρεις. Δεν ζεις σε σπηλιά, χελλοου?
"ναι αλλά λέγαμε για άλλον Κώστα"
YOU ARE READING
Every Good Girl Needs A Bad Boy
Romance"Πες μου σε παρακαλώ ότι το θες αυτό όσο το θέλω κι εγώ" είπε με κομμένη την ανάσα. Ένιωθα κατακόκκινη, η ντροπή μου ήταν εμφανής άλλη μία φορά. Τελικά έγνεψα καταφατικά, αποφεύγοντας το βλέμμα του που με κάρφωνε με λαγνεία. "Θέλω να το ακούσω μω...
14: Μονόκεροι και ποτάμια σοκολάτας
Start from the beginning
