4

5.1K 318 2
                                    

"Хүүхэлдэйхэн минь өнөөдөр хоёулаа үдэшлэгт явах болохоор өөрийгөө сайн бэлдээрэй"


Үлэшлэш... үдэшлэг энэ чинь миний боломж байж болох юм.


Би шүүгээнд байх хамгийн гоё гэсэн улаан даашинзыг өмсөөд буулаа.

"За хүүхэлдэй минь бэлэн үү?" би толгой дохьлоо.


Бид хоёр завиар энэ арлаас явж хотод ирлээ. Энэ ямар улс гэдгийг мэдэхгүй юм. Маш том харшийн урд зогсоод "Орцгооё" гэж хэлээд дотош орлоо.



Маш том зааланд ширээ тойроод 5 залуу сууж байснаа Сэүнийг хараад "Өө Сэүн оройтож байна шүү" гэж нэг залуу нь хэллээ.

"Сэүн танилц энэ бол миний найз охин" гэж хэлээд юу ч болоогүй юм шиг инээнэ.

Би бөхийгөөд: Хан Хюжү гэж аяархан хэллээ.

Сэүн: Энэ бол Сухо, Чанёол, Кёнсүү, Кай, бас Бэкхён...




Чимээгүйхэн хооллож дууссны дараа тэд мөрийтэй тоглож эхэллээ. Маш их мөнгөний тоо хэлж байсныг бодвол бүгд л нэр хүнд мөнгөтэй байх. Гэхдээ энэ үдэшлэг биш зүгээр л найзуудын уулзалт шиг. Бас тэд дулаан дотно юм.






Олон цаг тэдний тоглохыг харсны дараа "Гадаа гарчихаад ирье" гэж хэлээд гарлаа.


Зугтах?? Зугтах уу? Яах вэ?



Гэнэт хойноос чанга юмаар цохих шиг болж би ухаан алдан уналаа.






Даарч байна.... Бие минь хөдлөхгүй байна. Нүдээ нээвэл намайг харанхуй хүйтэн өрөөнд оруулж ирсэн байлаа.




"Туслаач.. Намайг гаргаач..."


Хаалга түлхүүрдэх чимээ гарч хэдэн залуус орж ирлээ.




...: За охин минь Сэүний найз охин гэсэн байх аа?

Би: Тийн тэгээд юу гэж?

..: Сэүний ямар төлөвлөгөөтэй байгааг хэл!!

Би: Би яаж мэдэх юм? Би найз охин нь болохоос ажлынх нь туслах биш!! (Түүний найз охин гэж бодсон бол намайг хүүхэлдэй нь гэж хэлсэн ч үл тоох биз)

.:Өө яаанаа тэгсэн үү? гэж хэлээд намайг тогонд цохиуллаа.


Ухаан балартаж өвдөлт мэдрэгдэнэ.

..:Одоо хэлэх үү? Хөөрхөн царайг чинь муухай болгомооргүй байна.

Би чимээгүй л сууна.

×Хүүхэлдэй×🚫[COMPLETED]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora