Mafia bts #kookmin namjin vhoep

No.2

"จีมิน!!!แกรีบหนีไป!!!"

ช่ายผู้เป็นพ่อตะโกนบอกร่างเล็กอย่างรีบร้อนใจและดูจะตกใตเป็นพิเศษที่จะบอกเค้าให้หนีไปในรอบที่ร้อยของปีแล้วมั้ง-..-

"หนีอะไรอีกอ่ะ...ผมขี้เกียจแล้วนะ~" ร่างเล็กทำท่าไม่สนใจและทำหน้าที่ของตนเองตามเดิม แต่เค้ากลับไม่ได้สังเกตเลยว่าคนที่ขึ้นชื่อว่าพ่อของเค้านั้นได้รีบเก็บของในสีหน้าที่ร้อนรน

"จะ...จีมินแก..แกรีบหนีไป!..." ชายแก่รีบหอบข้าวหอบของที่จำเป็นสำหรับเค้า สงสัยว่างานนี้คงไม่ให้เรื่องเล่นๆจริงๆนั้นแหละ

"ทำไมผมต้องหนีหล่ะครับ?...มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น"

"กะ...แกต้องเชื่อพ่อนะ...อึก..แต่ตอนนี้แกต้องรีบไปจากที่นี้ให้เร็วที่สุด" ชายแก่ทำท่าร้อนรนที่จะให้ลูกชายของเค้านั้นหนีไป

"ทะ...ทำไมหล่ะครับ..อ่ะ!!...พ่อครับ!!..ถ้าพ่อไม่บอกผม..ผมจะไม่ไปไหน!" ร่างเล็กต่อต้านสุดตัวเมื่อพ่อของเค้านั้นพยายามที่จะดันเค้าออกจากบ้านหลังนี้

"....ก็ได้...ฉันบอกแกก็ได้..." ช่ายแก่ตัดสินใจเล่าเรื่องทุกอย่างให้ลูกชายเพียงคนเดียวของเค้าได้ฟัง

ตลอดเวลาที่ผ่านมานี้เค้ายอมรับว่าเค้าเป็นพ่อที่แน่มาตลอด...ไม่ว่าจะเอาเงินที่ลูกชายตัวเองหามาได้ไปเล่นไพ่ กินเครื่องดื่มมึนเมา รึแม้แต่สารเสพติด แล้วยังไม่เว้นที่จะคิดให้ลูกชายเค้าไปหาเสี่ยรวยๆ เพื่อที่จะเลี้ยงเค้ากับลูก....แต่โทษนี้...เค้าขอรับมันคนเดียวได้ไหม...อย่ามา..ฮึก..ยุ้งกับลูกชายของเขาเลย...

"..ฮึก...พะ..พ่อครับ...ฮื่อออออ..มะ..ไม่เอานะ..ไม่เป็นแบบนี้สิ..ฮึก...ฮื่อออ" ร่างเล็กเมื่อรู้เรื่องทั้งหมดก็โถมตัว กอดพ่อของเค้าราวกับว่า ชาตินี้จะไม่ได้เจอกันอีก

"ชูววว...ไม่ร้อวนะเด็กดี...พ่อรู้ว่า..เรา..อึก..ต้องผ่านไปได้นะ.."ช่ายแก่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงอันสั่นเทา

"ฮึก...จะ..จีมจะไม่ไปไหน..ฮึก..จีมจะอยู่กับพ่อ..เรา..อึก..จะตายไปพร้อมกัน" เค้ากล่าวอย่างโศกเศร้า

"ไม่เอาหน่าลูกรัก"ชายแก่พูดพร้อมกับปัดผมหน้าม้าของลูกชายไปพรางๆ

เค้าไม่เคยสังเกตเลยนะว่าลูกชายของเค้าเป็นคนที่น่ารักขนาดนี้หน่ะ..

ปัง!!!!!!

"เฮ้ย!!!! หมดเวลาโศกเศร้าแล้วว่ะ..หึ" ช่ายปริศนายิ้มออกมาอย่าชั่วร้าย...

แงงงงงงมาแบ้วววว ตอนที่แล้วไม่มีคนอ่านเลยยยยยยยยยย ไม่เม้นด้วยยยย เศร้าอิ_อิ