chenနဲ႔အတူsooyoonအိမ္လုိက္သြားေတာ့အ့ံၾသစရာကဆီးၾကဳိေနသည္။အိမ္ထဲမွာလူတစ္ေယာက္မွမရွိဘဲတိတ္ဆိတ္ေျခာက္ကပ္ေနသည္။
စုံစမ္းလုိ႔ကလည္းမရတာမုိ႔အနီးအနားကလူေတြကုိဘဲမိသားစုေတြျပန္လာရင္းအေၾကာင္းၾကားေပးဖုိ႔လိပ္စာကဒ္ေပးခဲ့လုိက္သည္။အစကေတာအင္တင္တင္လုပ္ေနၾကေပမဲ့Ohလုပ္ငန္းစုကသခင္ေလးမွန္းသိေတာ့မွအေၾကာင္းၾကားေပးမဲ့အေၾကာင္းကတိေပးသည္။
ေရွ႕ေနxingကျပည္ပေရာက္ေနတာဆုိတဲ့သတင္းၾကားတာမုိ႔ျပန္လာမဲ့အခ်ိန္ကုိေစာင့္ရင္းကေလးငယ္ကုိေဆးကုေပးရင္းတစ္ဘက္ကလည္းစာသင္ေပးဖုိ႔ဆရာဆရာမေတြပါေခၚထားလုိက္သည္။
ကေလးငယ္ဟာအခုတေလာစာေတြက်န္းမာေရးပိုေကာင္းလာတာမုိ႔သူ႔အတြက္တကယ္ဝမ္းသာရသည္။
ငါးလေလာက္ၾကာမွအိမ္ရွင္ေတြျပန္ေရာက္ေၾကာင္းသတင္းၾကားရတာမုိ႔လုိက္သြားေတာ့အိမ္ရွင္ကsehunရဲ႕ငယ္သူငယ္ခ်င္းခ်န္ေယာလ္ျဖစ္ေနသည္။
သူတုိ႔ၿပီးခဲ့တဲ့နွစ္ေတြကအိမ္ငွားတင္ထားေၾကာင္းေျပာျပသည္မုိ႔sooyoonသူ႔ကုိလိမ္ထားေၾကာင္းသိလုိက္ရတာမုိ႔ေဒါသထြက္လာရသည္။
"ဟြန္း မင္းအဆင္ေျပရဲ႕လား"
"ေျပပါတယ္ကြာငါတစ္ခုေလာက္ေတာ့ေမးခ်င္တယ္မင္းစိတ္ေတာ့မဆုိးနဲ႔ေနာ္"
"ေမးပါငါကဘာစိတ္ဆုိးရမွာလဲကြ"
"ဒီအိမ္ကkimအပန္းေျဖစံအိမ္လုိ႔ငါသိထားတာ"
"အမွန္ဘဲေလ"
"မင္းကkimမိ်ဳးရုိးမွမဟုတ္တာကုိး"
"ဒီလုိကြငါတုိ႔ေျပာင္းေတာ့မယ္ဆုိၿပီးမင္းကုိႏုတ္ဆက္ေသးတယ္မွတ္မိေသးလား"
"မွတ္မိတာေပါ့"
"အဲဒီတုန္းကလမ္းမွာကားတစ္စီးမေတာ္ဆတမုွျဖစ္ၿပီးမီးေလာင္ေနတာကုိေရွာင္ရင္းနဲ႔ဘဲငါတုိ႔စီးလာတဲ့ကားလည္းအရွိန္လြန္ၿပီးလမ္းေဘးကသစ္ပင္နဲ႔တုိက္ၿပီးေမွာက္သြားတယ္အဲဒီမွာေဖေဖနဲ႔ေမေမကိုငါဆုံးရုွံးလုိက္ရသလုိငါလည္းမ်က္လုံးကြယ္သြားရတယ္"
"ဟာ ငါတုိ႔လုံးဝမသိဘူးတကယ္စိတ္မေကာင္းဘူး"
"အဲဒီတုန္းကတစ္ဘက္ကားကသတိေမ့ေနတဲ့papaနဲ႔ငါ့ကုိသားအဖလုိ႔ဘဲလူေတြကထင္ပီးေဆးရုံမွာအတူပုိ႔ထားတာေလပါးပါးကေျခာက္လေလာက္မွသတိရလာတာသတိရေတာ့လည္းအတိတ္ကုိေမ့သြားခဲ့တာအဲဒီမွာေဒါက္တာbaekhyunရဲ႕အေဖအကူအညီနဲ႔ငါတုိ႔ေရွ႕ဆက္ခဲ့ၾကတယ္papaကၿပီးခဲ့တဲ့နွစ္ေလာက္ကမွသူ႔အတိတ္ကုိသတိရလာတာထူးဆန္းတယ္တခ်ိဳ႕ဆုိေမ့ေနတဲ့ကာလအပုိင္းအျခားမွာဘာေတြျဖစ္လဲမမွတ္မိေပမဲ့papaကအကုန္မွတ္မိတယ္"
"ေတာ္ေသးတာေပါ့မင္းကုိေမ့မသြားတာမင္းမ်က္လုံးကေရာဘယ္အခ်ိန္မွာခြဲစိတ္ခဲ့တာလဲ"
"ငါအေမွာင္ထဲမွာတစ္နွစ္ေက်ာ္ေလးဘဲေနရတာpapaကခ်က္ခ်င္းအလုပ္ရွာခြဲစိတ္ေပးတာေလေဒါက္တာတုိ႔လည္းကူညီေပးတာေပါ့ကြာ"
"မင္းအိမ္ေထာင္က်ၿပီးလားေယာလ္"
"အင္း ဒါေပမဲ့မင္းအထင္ေသးလဲရတယ္"
"ဟမ္ ဘာကုိလဲကြ"
"ငါကေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္နဲ႔လက္ထပ္ထားတာဟြန္းေဒါက္တာbaekhyunတဲ့ငါ့ထက္တစ္နွစ္ႀကီးတယ္ေလအဆိပ္အေတာက္က်ြမ္းက်င္တဲ့ပညာရွင္တစ္ေယာက္ဆုိပါေတာ့"
"ေဒါက္တာwu yifan ရဲ႕သား wu beakhyun ကုိေျပာတာလား ေယာလ္"
"အင္း ဟုတ္တယ္ မင္းအထင္ေသးသြားလား"
"ေသးစရာလားငါလဲကေလးငယ္ေလးနဲ႔လက္ထပ္ထားတာဘဲဟာကေလးငယ္ကေယာက်္ားေလးေလ"
"ကေလးငယ္ဆုိေတာ့မင္းထက္ငယ္တာလား"
"ဆယ္နွစ္ေလာက္ငယ္တယ္ေလ"
"ဟမ္ ဘယ္လုိ"
sehunလည္းကေလးငယ္နဲ႔လက္ထပ္ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းေတြေျပာျပေတာ့ေယာလ္တစ္ေယာက္အ့ံၾသတႀကီးနားေထာင္ေနသည္။မိသားစုတစ္ခုကကုိယ့္ကေလးကုိအဲဒီလုိဆက္ဆံၾကတယ္ဆုိတာၾကားေတာ့သူလည္းအ့ံၾသေနတာျဖစ္မည္။
"ကေလးငယ္ေလးကတကယ္သနားစရာေကာင္းတာဘဲမင္းနဲ႔ေတြ႕တာကံေကာင္းတာဘဲ"
"အင္းအဲလုိေျပာရမွာဘဲ"
"နံမည္ကဘာတဲ့လဲ"
"kim kaiတဲ့အိမ္မွာေတာ့kim nini လုိ႔ေခၚတယ္"
"kim nini ဟုတ္လား hun"
"အင္း ေလ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ"
"ဟုိ papaရဲ႕သားမ်ားျဖစ္ေနမလား"
"ဘယ္လုိသူအေဖအေမကေသသြားၿပီးလား"
"မင္းေျပာတယ္ေလကေလးငယ္မိဘေတြကကားမေတာ္တဆမုွနဲ႔ဆုံးတာဆုိဘယ္တုန္းကလည္း"
"ကေလးငယ္ေျခာက္လျပည့္ေန႔ကဆုိေတာ့2000ျပည့္နွစ္7လပုိင္း 14ရက္ေန႔ျဖစ္မယ္"
"ဟင္အဲေန႔ဆုိဟုတ္ေလာက္တယ္မိ်ဳးရုိးနံမည္လည္းတူတယ္ငါတုိ႔ေသခ်ာေအာင္DNAစစ္ၾကည့္ၾကမယ္"
"ေကာင္းသားဘဲတကယ္ဆုိကေလးငယ္အတြက္ဝမ္းသာစရာဘဲမင္းတုိ႔မေတာ္တဆျဖစ္တာလဲအဲေန႔ဘဲလားဟုတ္လား"
"အင္းအဲေန႔ဘဲဒါနဲ႔မင္းအေစာကေျပာတာေလကေလးငယ္ကအဆိပ္ေၾကာင့္ဒုကၡေရာက္ေနတာဆုိ"
"အင္း ဟုတ္တယ္ ေယာလ္"
"သဘက္ခါက်ရင္baekျပန္ေရာက္လိမ့္မယ္သူနဲ႔ျပၾကည့္သူကအဆိပ္ေျဖေဆးေတြဘာေတြသိမယ္ထင္တယ္သူကအဲအပုိင္းမွာအထူးက်ြမ္းက်င္တယ္"
"အင္းျပၾကည့္မယ္"
စကားေျပာရင္းဖုန္းျမည္လာတာမုိ႔ေယာလ္ဆီခြင့္ေတာင္းၿပီးကုိင္လုိက္ေတာ့ေဒါက္တာjunဆီကမုိ႔
"ဟုတ္ကဲ့ ေဒါက္တာ ေျပာပါ"
"ကေလးငယ္ကေနမေကာင္းျဖစ္ေနတယ္ငုိလည္းအရမ္းငုိေနတယ္ဘာမွလဲေမးမရလုိ႔သခင္ေလးအဆင္ေျပရင္ျပန္လာေပးပါ့လားခင္ဗ်ာ"
"ဘယ္လုိ မနက္ကအေကာင္းပါ"
"က်ြန္ေတာ္လည္းအ့ံၾသေနတာဗ်"
"ေကာင္းၿပီးက်ြန္ေတာ္ျပန္လာခဲ့မယ္ကေလးကုိခဏေတာ့ဆက္ေစာင့္ေပးထားဦး"
"ဟုတ္ကဲ့"
ေဒါက္တာjunဖုန္းခ်သြားေတာ့ေယာလ္နဲ႔ေနာက္ေန႔မွေတြ႕ဖုိ႔ခ်ိန္းၿပီးအိမ္ျပန္လာခဲ့သည္။
YOU ARE READING
အမ်က္ေျပအနမ္းငယ္တစ္ပြင့္
Fanfictionေဒါသေတြေျပေပ်ာက္မယ္ဆုိရင္ သခင္အတြက္အမ်က္ေျပအနမ္းပြင့္ငယ္ကုိ က်ြဳန္ပ္ဆက္သပါ့မယ္သခင္