" ေက်းဇူးပဲညီရာ.... ငယ္ေလးက အရမ္းျခဴျခာတာ... မေန႔က အကင္ေတြစားထားေတာ့ ကိုယ္ညကစိုးရိမ္ေနေသးတာ....ဖုန္းဆက္မလို႔ လုပ္ေပမယ့္ အိပ္ေနရင္ႏိုးသြားမွာစိုးလို႔...."
မွဳးေလးေျပာသလိုပင္... ေနမေကာင္းတာမ်ားသိရင္ ခ်က္ခ်င္းရန္ကုန္ထျပန္မလားမသိ...
ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ညီအကိုေတြ....
ကၽြန္ေတာ္လဲ ေကာ္ဖီႏွင့္ မုန္႔စားလိုက္ပီး.... မွဴးေလးအတြက္ ေပါင္မုန္႔အလြတ္ ႏွင့္ ၾကက္ဥျပဳတ္ယူလာလိုက္သည္.... ေကာ္ဖီက သူနဲ႔မတည့္တာ...သူ႔အိမ္မွာကတည္းကသိရသည္....
" အကို... အသည္းေရာ... အကိုက အခန္းထဲထိ ပါဆယ္ဆြဲေနတာလား..."
ပိုးဥ ႏွင့္ ဇက္က ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကေရာက္ေနမွန္းမသိ.... လက္ထဲက မုန္႔ေတြၾကည့္ပီး ေျပာေနပံုက ကၽြန္ေတာ့မွာ ငတ္ႀကီးကိုက်လို႔.... ေဘးကလူေတြေတာင္ ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္....
" ဟာ ... ပါဆယ္မဆြဲရပါဘူးကြာ.... မွဴးေလးအတြက္ယူေပးတာပါ.... "
" ဟင္ အသည္းေနမေကာင္းျဖစ္ေနပီမလား....မေန႔ကအကင္ေတြေလွ်ာက္စားေနတာေတြ႕ကတည္းက တားမလို႔ပဲ.... အကိုနဲ႔ တြဲပီး ရီလိုက္ျပံဳးလိုက္လုပ္ေနတာ... ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေျပာဖို႔ေမ့သြားတယ္...."
ေသလိုက္ပါေတာ့.... ေမ့သြားသတဲ့...
" ကဲကေလးမေတြ.... ေနာက္တခါျမင္ရင္ေျပာပါဗ်ာ... ကၽြန္ေတာ္က ဘာမွသူ႔အေၾကာင္းသိေသးတာမဟုတ္ေတာ့ သူတခုခုျဖစ္သြားရင္ ကၽြန္ေတာ္မခံစားႏိုင္လြန္းလို႔ပါ...."
ကၽြန္ေတာ္ စိတ္လြတ္ကိုယ္လႊတ္ေျပာမိေတာ့...
ထိုကေလးမ ႏွစ္ေယာက္မွာ ပါးစပ္ေဟာင္းသားျဖင့္....
" အဲဆို အကိုကမွဴးေလးကို.... အား....."
ဆိုပီးေအာ္ၾကေလသည္.... အေတာ့ ကို အေအာ္သန္တဲ့ ႏွစ္ေယာက္....
ကၽြန္ေတာ္မွာ မ်က္ႏွာႀကီးနီရဲထူပူေနပီမို႔ အဲႏွစ္ေယာက္အေရွ႕က အျမန္ထြက္လာရသည္....
ပီးေတာ့ ေျပာလိုက္ေသးသည္...
"အခ်စ္ေတြ ျမင္ေနရတယ္ေနာ္... ျမန္ျမန္ဖြင့္ေျပာလိုက္ေတာ့.... မွဴးေလးဘာေျပာေျပာဂ႐ုမစိုက္နဲ႔... အသည္းနဲ႔က ငယ္ငယ္ကတည္းက ေပါင္းလာတာမို႔... သူ႕ရင္ထဲက ျဖစ္ေနတာမွန္သမွ်... သူ႔မ်က္လံုးမွာ အကုန္ေပၚေနတယ္.... ေပၚသမွ်ကို ဒီက ႏွစ္ေယာက္က ဖတ္ႏိုင္ေနတာမို႔..... ဖြင့္သာေျပာလိုက္ေတာ့...ဟီး..."
Part-21
Start from the beginning
