ဆိုင္မွာေတာ့အနည္းငယ္လူက်သည္။ အဆင္ေျပေနတာပဲမို႔ ေကာင္တာထိုင္ခုံမွာပဲဝင္ထုိင္မိ၏။
"ဒီပုံေလးနဲ႔ပုံစံတူလက္စြပ္ေလးလုပ္ေပးလို႔ရလား။"
မ်က္စိေ႐ွ႕ထိုးေပးလာေသာဖုန္းတစ္လုံး။ မ်က္ႏွာျပင္မွာ...K ကိုလွလွပပပုံေဖာ္ထားေသာဆြဲသီးတစ္လုံး၏ပုံ။
သူ႔ေ႐ွ႕ကလူကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့...မ်က္ဝန္းဝိုင္းဝိုင္းေတြႏွင့္ သူ႔ကိုျပံဳးရယ္ျပေနေသာ အသည္းပုံႏွုတ္ခမ္းတစ္စုံကိုပါေတြ႔လိုက္ရပါ၏။
........................
"Shuu!"
"ငါကသြားခ်င္တာေလေနာ္.....ကိုကိုက.ဒီ.ကိုကိုက...."
ခါးအက်ႌစကိုေနာက္ကလိုက္ဆြဲရင္းခုန္ဆြခုန္ဆြႏွင့္ ကိုကို။
"မသြားရပါဘူးကိုကို။ တျခားဟာေျပာၾကည့္ပါလား။"
လက္ထဲကထမင္းေၾကာ္ပန္းကန္ကို စားပြဲေပၚေနာက္ဆုံးပိတ္ခ်ရင္း ေနာက္က ကိုကို႔ကိုဆြဲေပြ႔လိုက္သည္။
"တျခားေနရာမသြားခ်င္ဘူး။ အ့ဲဒီကိုပဲ...''
စုစုလုံးလုံးႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို အသည္းယားေအာင္ ခြ်န္ျပေနျပန္ၿပီ။
ကိုက္ဆြဲမိျပန္ရင္လည္း ဒီကလူပဲ ႏွာဘူးထတယ္ျဖစ္ရဦးမယ္။
"မဟုတ္ဖူးေလ..."
"ဟုတ္ပါတယ္။"
"ဟင္း...ကိုကိုကေတာ့...."
သက္ျပင္းခ်ေတာ့ ကိုကိုကသူ႔ကိုငုံ႔ၾကည့္ေနရင္းကေန ရယ္ျပ၏။
ဒီအျပံဳးေလးေတြ..ဒီအေငြ႔အသက္ေလးေတြ...ျပန္ေတြ႔ရဖို႔...သူအခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္ေတာင္ေစာင့္ခ့ဲရသလဲ.....ခြဲစိတ္မႈေတြအႀကိမ္ႀကိမ္ျပဳလုပ္ၿပီးေနာက္မွာမွ.....ကိုကို႔ကို အရင္အတိုင္းေလး ျပန္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခ့ဲတာ။
"ကြၽန္ေတာ္....."
"ငါနမ္းမလို႔ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန...."
ဒါပါပဲ......ကိုကိုဟာအရင္ကထက္ပိုလို႔ဇြတ္တရြတ္ေလးဆန္လာပါတယ္။ တိုးလာတ့ဲအ့ဲဒီအက်င့္ေလးကိုလဲ Oh Sehun က ထပ္တိုးၿပီးခ်စ္ပါေသးတယ္။
YOU ARE READING
Shuu!(COMPLETED)
Fanfiction#SeLu #HunHan ဘယ္ဘုရားမွအယုံအၾကည္မ႐ွိဘူး။ ကိုကိုကပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကမ႓ာရဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ကိုးကြယ္တ့ဲ ဘုရားသခင္မို႔ ။ ဘယ်ဘုရားမှအယုံအကြည်မရှိဘူး။ ကိုကိုကပဲ ကျွန်တော့်ကမ္ဘာရဲ့ ကျွန်တော့်ကိုးကွယ်တဲ့ ဘုရားသခင်မို့ ။
