TV ၾကည့္ေနတာလဲအဆင္မေျပ ၊ စိတ္ကတျခား လူကတျခား၊ ေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ေနတာ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ။
" ႐ွင္းေလး ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ၊ အိမ္စာလုပ္စရာမ႐ွိဘူးလား"
" မ႐ွိဘူး မား "
" ဒါဆိုဘာျဖစ္ေနတာလဲ ၊ channel ေျပာင္းခ်င္လို႔လား"
" သား အျပင္ခနသြားအံုးမယ္ "
" ဟဲ့ ...ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဘယ္တုန္း ၉နာရီေက်ာ္ေနၿပီ "
" ခနေလးပဲ မား ...ဟိုဘက္လမ္းထဲသြားမလို႔ "
မားကိုျပန္ေအာ္ခဲ့ရင္း လင္းသန္႔ကားေပၚေျပးတက္သည္။
ေသာ္ဒီ့ကို မျမင္ရလ်ွင္ သူဒီညအိပ္ေပ်ာ္ေတာ့မည္မဟုတ္၊
သူ အဆင္မွေျပရဲ႕လား ။
📞 ဒီးး.. ...ဒီးး
"hallo "
" ငေသာ္ ...ငါ .....မင္းဘာလို႔ ငါ့ဖုန္းကိုမကိုင္တာလဲ ၊
မေန႔ကလဲ ေက်ာင္းမလာဘူး "
" ဘားမွမျဖစ္ပါဘူး ...ငါ့အေဖ ဖုန္းသိမ္းထားလို႔ "
" ဟင္ "
" အင္း ....မင္းဘာျဖစ္လို႔လဲ ၊ မ႐ွင္းတဲ့စာ ႐ွိလို႔လား "
" မင္းကို ေတြ႔ခ်င္လို႔ "
ေသာ္ဒီ ညိမ္က်သြားသည္။
" လိုက္ကာ ဖယ္လိုက္ "
" ဟင္ "
" လိုက္ကာ ဖယ္လိုက္လို႔ ၊ ငါမင္းအိမ္ေ႐ွ႕မွာ "
" ဘာ "
ဖ်တ္ခနဲ လႈပ္႐ွားသြားတဲ့ လိုက္ကာစေလးေနာက္မွာ အရိပ္ေလးေပၚလာသည္။
အသားေရာင္ ဆြယ္တာလက္႐ွည္ေလးနဲ႔ကာကီေရာင္ေဘာင္းဘီတိုေလး ၀တ္ထားသည့္ပံုရိပ္ေလးသည္ ရင္ထဲကစိုးရိမ္ပူပန္ေနျခင္းကို ထက္၀က္မ်ွေလ်ာ့ပါးသြားေစသည္။
ကားေဘာနတ္ေပၚ မတ္တပ္တက္ရပ္ေနကာ လက္လွမ္းျပေနပါေသာ လင္းသန္႔႐ွင္း ၊ ဒီေကာင္ ဒီခ်ိန္ႀကီးဘာလာလုပ္တာလဲ ။
