"ဟမ္!၄ထပ္ကို ထပ္သြားရဦးမွာလား။ခုနကေလးတင္သြားျပီးျပီေလ..."

"ဘာလဲ စက္ေလွကားေလးစီးသြားရတာကို..."

"အဲ႔ဒါဆိုလည္း ဦးေလးပဲသြားဗ်ာ က်ြန္ေတာ့္မွာ လုပ္စရာေတြရွိေသးတယ္။"

"ေအးပါ မင္းက ငါ့ကို ခိုင္းရက္တယ္ေပါ့။"

"အင္းပါ အင္းပါ မသြားပါနဲ႔ေတာ့ က်ြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ပဲသြားလိုက္ပါ့မယ္"

"ျပီးရင္ ေမာင္ေမာင္သ်ွန္းအတြက္ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ရင္းနဲ႔ ငါအတြက္ပါ တစ္ခြက္ေဖ်ာ္ခဲ႔။ခါးခါးေလးေနာ္..."

"ဟာ!ဦးေလးေမာင္ က်ြန္ေတာ့္ကို ဘယ္နွကိုယ္ခြဲမ်ားမွတ္ေနလဲ။ဒီမွာသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေနတယ္ေလ။"

"ေအးသိတယ္ ေသခ်ာေျပာင္ေအာင္လုပ္ လက္ေႀကာတင္းတင္းလုပ္..."

"အန္တီခင္ျမျမ မဟုတ္တိုင္း အရမ္းအနိုင္က်င့္တာပဲ။ခုနက သန့္ရွင္းေရးအေဒၚႀကီးလာတုန္းကေတာ့ မလုပ္ခိုင္းဘူး။"

"လ်ွာမရွည္နဲ့ ဟိတ္ေကာင္ ငါကေတြ႕ကရာလူခိုင္းတတ္တာမဟုတ္ဘူး။မင္း မို့လို့ ခ်စ္လို့ခိုင္းတာ..."

"ေႀသာ္...ေႀသာ္...ေက်းဇူးအရမ္းတင္တာပဲသိလား။ေက်းဇူးတင္လြန္းလို့ မ်က္ရည္ေတာင္ဝဲေနျပီ။"

"ငါေကာက္ေပါက္လိုက္ရ..."

"ေပါက္ေလ ေပါက္ေလ အရပ္ရွည္လားဆိုေတာ့ ၄ေပေတာင္မေက်ာ္ လက္တည့္လားဆိုေတာ့လည္းမတည့္..."

"ဘာ!!တိတ္စမ္း!"

"ဟားဟား...ဟားဟား..."

ေဝယံ အသံေသးအသံေႀကာင္နဲ႔ ရယ္ကာ ဦးေလးေမာင္ကို ေလွာင္ေတာ့သည္။

"ေအးေအး ရယ္ထား မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ေတြ႕မယ္"

"ဦးေလးေမာင္ က်ြန္ေတာ္လာျပီ။"

ရုတ္တရက္ သ်ွန္းေရာက္လာေတာ့ ေဝယံ့၏ျပံဳးေပ်ာ္ေနေသာမ်က္နွာတို့ တည္တံ႔ျခင္း၏အနိုင္ယူျခင္းကိုခံလိုက္ရေတာ့သည္။

ေဝယံ စားပြဲေပၚမွ စာရြက္နွင့္ဖိုင္ကိုယူလိုက္ကာ...

"ဦးေလး က်ြန္ေတာ္ ဦးေလးခိုင္းတာေတြသြားလုပ္လိုက္ဦးမယ္။"

ပဲ႔ကိုင္ရွင္(ပဲ့ကိုင်ရှင်)Where stories live. Discover now