Bu dediğinden sonra kahkaha ata ata gitmeye başladı.

"Hayırrr!!"

Çığlık atarak uyandığım için annem ve Miray odama gelmişlerdi.

"Kızım n' oldu neden çığlık attın"

"A-anne" bu dediğimden sonra direk yatağımın üzerine oturan anneme sarılmıştım. Beni teselli etmek için başımı okşayıp geçti diyordu.

Biraz daha sakinleştikten sonra

"N' oldu kızım anlatmayacak mısın?"

"Annem ben çok kötü bir kabus gördüm"

Birden kafamı kaldırınca Miray ile göz göze geldim. Bakışların da endişe vardı ama bu benim umrumda değildi.

"Miray dışarı çıkar mısın?"

"A-ama neden"

"Miray çık dedim!" bu bağırmam ile çıkmıştı. Tabi annemin meraklı gözleri benim bu hareketimden sonra daha da meraklanmıştı.

"Anne rüyamda karanlık bir sokakta yürüyordum. Birden bir çığlık sesi duydum. Sesin geldiği yöne doğru gitmeye başladım. P-Pamir'e bir kadın silah çekmişti. Ona bir kaç kere seslendikten sonra bana dönmüştü. A-ama o kişi M-miray'dı."

"Ne diyosun kızım sen. Miray'ı bu yüzden mi odadan kovdun?"

"Evet anne. Bana 'ben mutlu değilken senin mutlu olmana asla izin vermem' dedi. Sonra da tekrar dönüp silahla P-Pamir'i v-vurdu. Ona 'sen nasıl kardeşsin' dediğimde 'sen benden tüm sevdiklerimi aldın ben de senden senin sevdiğini aldım' deyip kahkaha atarak uzaklaştı. Zaten sonrasında da uyandım"

"Kızım bu rüyayı hayra yoralım hayır olsun. Bak ne derler 'Rüyada kendinizin ya da başka birisin öldüğünü görürseniz o kişinin ömrü uzamıştır' sen canını sıkma tamam mı benim güzel kızım. Ha birde Miray'a öyle davranma biliyorsun o seni çok seviyor"

"Haklısın annecim. Biraz Miray'a fazla bağırdım herhalde gidip özür dileyim"

"Tamam bitanem" annem alnımdan öpüp odamdan çıkmıştı. Hemen banyoya girip kısa bir duş aldım. Ardından üzerimi giyinip Miray'ın yanına gitmek için odasına yöneldim.

"Girebilir miyim?"

"Gel ablacım" hemen yatağında oturan Miray'ın yanına oturuverdim.

"Şeyy... Ben senden özür dilerim Miray. Odada sana bağırmamalıydım"

"Bitti gitti ablam boşver ben alınmadım ki zaten"

"Oyy benim biricik kardeşim"

Birbirimize sarıldıktan sonra kol kola aşağı indik.

"Ooo keyifler yerinde bakıyorum"

"Allah bozmasın annem" Miray böyle dediğinde aklıma yapmam gereken ama unuttuğum bir şey gelmişti. Ahh ben bunu nasıl unuturdum.

"Hanımlar ben bir 2 dakika yukarı çıkıp geleyim"

"Bir şey mi oldu kızım?"

"Yok annem bir şey olmadı"

"İyi peki madem"

Koşarak yukarı çıktım. Odamda bulunan sehpanın üzerine bıraktığım telefonumu elime alıp hemen Pamir'i aradım.

"Alo"

Ahh bir insanın sesi bu kadar mı özlenir.

"Selamun Aleyküm Pamir"

	~️Gamzeli Yarim~💜(ASKIDA) Where stories live. Discover now