~️Gamzeli Yarim~💜(ASKIDA)

GY|12

SELAMUN ALEYKÜM ARKADAŞLAR 😊

NASILSINIZ İYİSİNİZDİR İNŞALLAH 😘

BU BÖLÜMÜMÜ DE İNŞALLAH
BEĞENİRSİNİZ 😘

İYİ OKUMALAR...

Ayaz'a baktığım da gördüğüm şey ile bağırmam bir oldu.

"Pamir silah"

Pamir'in önüne dönmesiyle kendimi onun önüne atmam bir oldu. Sonra da patlayan bir silah sesi ve karnım da hissettiğim ağır ve keskin bir sızı. Adımı bağıran Pamir ve olduğu yerde kala kalan Ayaz.

Kendimi çok yorgun hissediyordum. Sesleri bile boğuk boğuk Duyuyordum.

"Aysima Aysima sakın uyuma aç gözlerini"

"Pamir sa-sana söylemem ge-gereken b-bi-bir şey var"

"Şşş Aysima kendini yorma iyileşince de söylersin"

Pamir'in ağlaması beni daha da kahretmişti.

"B-belki ölürüm bunu kimse bilemez. Ben o yüzden söyleyeyim. Pamir ben ben... Seni seviyorum"

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

PAMİR'İN AĞZINDAN....

İnsan kendini hiç boşlukta hisseder mi?

Ben hissediyorum...

O gün Aysima'yı bulduğumuz eve gelince ilk önce kapıda ve evin etrafın da duran korumaları polisler etkisiz hale getirdikten sonra eve girdik. Yukarıdan sesler geldiğini duyunca hemen evin üst katına çıktık.

Aysima'nın o an söylediği şey hala kulaklarımda da çınlıyordu. Ayaz'a beni sevdiğini ve onu sevmediğini söylediğinde o an ne yapacağımı şaşırdım.

Birden içeri girdim. Girmem ile Aysima Ayaz'ın boşluğundan yararlanarak benim yanıma koştu. Ona iyi olup olmadığını sordum.O da iyiyim dedi. Ne olduysa o andan sonra oldu. Aysima'nın 'Pamir silah' diye bağırmasıyla kendisini önüme attı.

Gözlerimi önünde vurulmuştu. Vurulduktan sonra kucağıma düşmüştü. Ben kendisiyle uyumaması için konuşuyordum. Bana 'sana söylemem gereken bir şey var' dedi ben de kendini yorma iyileşince söylersin dedim. Ama bana belki ölürüm bunu kimse bilemez demişti. Böyle demesi canımı o an daha da yakmıştı. Ağlıyordum sadece ağlıyordum. Bana seni seviyorum demişti. Son kelimesi bu olmuştu. Çünkü ondan sonra birden kafası ellerimin arasına düştü.

"Pamir, kızım nasıl kim yaptı bunu benim ay yüzlüme"

Aysima'nın ailesi gelmişti. Annesi Aysun teyze ağlamaktan gözleri şişmiş sesi kısık çıkıyordu.

Sorduğu soru karşısında ne diyeceğimi şaşırdım.

"Kızıma ne oldu Pamir kim yaptı bunu. Pamir konuşsana"

"Aysun teyze Ahmet amca A-Aysima'yı Ayaz v-vurdu"

"Ayaz mıı!!!"

Bu ses Yağız'a aitti. Ayaz'ı o da tanıyordu. Ve pek sevdiği söylenemezdi.

Bir hışımla hastaneden ayrılan Yağız'a bir şey demedik. O da kendince haklıydı.

Aysima saatlerdir ameliyattaydı. Karşı sandalyede oturan çiçek ve Merve'ye gözüm takıldı.

Merve Kur'an okuyor, Çiçek'te dua ediyordu. Onların yanında da Merve gibi Kur'an okuyan annem ve Aysun teyze vardı. Babam ile Ahmet amca da duvarın dibinde ki sandalyeler de boş boş duvarı izliyorlardı.