~️Gamzeli Yarim~💜(ASKIDA)

GY|17

"Ama oğ-"

"Anne bir daha bu kızı bu evde görmek istemiyorum!"

Onların cevabını dinlemeden kapıyı çarpıp çıktım. Arabaya binip kafamı direksiyona yasladım. Niye gelmişti ki seneler sonra?

Kafamı kaldırıp hemen arabayı çalıştırdım. Pamirlerin evine doğru sürmeye başladım.

"Hoşgeldin kardeşim"

"Hoşbuldum kardeşim"

Pamirle erkekçe sarıldıktan sonra içeri girdim. Tabi yüzüm asıktı. Ve bunu ne kadar denesem de düzeltemmemiştim.

"Hoşgeldin kuzey oğlum"

"Hoşbuldum Melek teyze"

Melek teyze ne kadar da işten dolayı aceleci olsa da bana hoşgeldin demeyi ihmal etmemişti.

Odaya gelince Pamir'in sesi emir verir türdeydi.

"Anlat!"

"Ne anlatayım" anlamıştı bir şeyler olduğunu. Çünkü geldiğimden beri asık olan suratımı düzeltememiştim.

"Sen daha iyi bilirsin herhalde. Olum geldiğinden beri ne bu suratının hali anlatsana işte"

Tam ağzımı açıyordum ki elini hava da şıklatıp

"Tabi yaa Elçin size geldi. Ve sen de onu görünce eskiler aklına geldi"

Zor da olsa evet diyebilmiştim.

"Nereden bildin?"

"Kuzey bu yüzünün halini gören biri olarak anlamam normal değil mi? Çünkü sen böyle Elçin'in yurt dışına gittiğin de üzülmüştüm. Bugünü atlatalım sorarım ben ona"

Bu dediklerine sadece gülümsedim. İyiki böyle kardeşten de öte biri var hayatım da.

"Neyse hadi kalk kalk daha çok işimiz var"

"Kusura bakma yaa bu mutlu günün de seni de üzdüm"

"Biz böyle günler için varız kardeşim. Senin sorunun benim sorunum benim sorunum senin sorunun"

"İyiki varsın kardeşim"

"Sen de iyiki varsın kardeşim"

"Hadi gidelim damat bey"

>>>>>>>>>>>

İlk önce özel sipariş verilen çiçek ve çikolatayı aldık. Şimdi de Pamir damat tıraşı oluyordu.

"Hayırlı olsun Pamir"

"Sağol Hasan abi"

Pamir parayı ödeyince dükkandan çıktık. Saate baktığım da saatin 18.24 olduğunu gördüm. Bugün ne de çabuk geçmişti.

"Herşey tamamlandı şimdi istikamet ev"

Pamir'in dediğine gülmüştüm. Bugün resmen ömrümü çürütmüştü. Heyecandan araba bile kullanamamıştı. Gün boyu ben kullanmıştım.

Şuan yola çıkmıştık. Tek arabayla gidiyorduk. Çünkü annemle babam bizden önce gitmişlerdi.

Arabadan inip kapının önüne gelmiştik. Ali amcanın zili çalmasıyla kapının açılması çok sürmemişti.

Hoşgeldiniz faslından sonra kahveleri yapması için Aysimagil içeri girmişti. Geldiğimizden beri Elçin gözünü benden ayırmıyordu. Ve bu beni artık rahatsız etmeye başlamıştı.

Kahveleri getiren Aysima birden duraksadı. Fincanlara bakarak bir şeyden emin olmuşcasına kafasını sallayıp kahveleri dağıtmaya başladı. Dikkatle Pamir'e bakmaya başladım. Kesin kahvesinin içinde tuz vardı.
Pamir'e bakarak kahveden bir yudum aldım. Tabi içmemle kahveyi püskürtmem bir olmuştu. Herkes dikkatini bana verince 'boğazıma kaçtı' deyip durumu düzelttim. Zaten bu söylediğimden sonra herkes kendi önüne dönmüştü.