~Κεφάλαιο 47~

Start from the beginning
                                    

Γύρισε και με κοίταξε χαμογελώντας μου. <<Κλειώ σαγαπαω >>  στο άκουσμα αυτών των λέξεων η καρδιά μου άρχισε για ακόμα μια φορά να σφυροκοπαει. Ορμηξα πάνω του και πήρα τα χείλη του στα δικά μου.

<<Ξανά πες το! >> με κοίταξε και χαζό γέλασε. <<Σε αγαπώ κλειω>> τον ξανά φίλησα και ακούμπησα στο στερνό του. Χωρίς να το καταλάβω με είχε πάρει ο ύπνος στην αγκαλιά του.

[Next morning... Or midday]

Ανοιξα τα μάτια μου και κατευθείαν ένιωσα έναν οξυ πόνο στο στομάχι μου. Στην αρχή παραξενευτηκα αλλά μόλις συνειδητοποίησα την αιτία του πόνου καθησυχαστηκα. Ο Αχιλλέας δεν βρισκόταν δίπλα μου και σκέφτηκα ότι θα είχε κατέβει στον κάτω όροφο. Σηκώθηκα από το κρεβατι και αφού φόρεσα για ακόμη μια φορά μια μπλούζα του Αχιλλέα κατέβηκα στον κάτω όροφο για να τον βρω. Μόλις πάτησα το πόδι μου στο ισόγειο μια υπέροχη μυρωδιά ήρθε στην αντίληψη μου.

"ΑΥΓΟΦΕΤΕΣ!!" σκέφτηκα και έτρεξα στην κουζίνα για να βρω έναν Αχιλλέα μόνο με το μποξερακι του και μια ολόσωμη πόδια να τηγανιζει το αγαπημένο μου πρωινό.

<<Καλημέρα μωρό μου >>Τον πλησίασα και τον πήρα μια αγκαλιά.
<<καλημέρα και σε σένα αγάπη μου. Πως κοιμήθηκες? >>στη σκέψη μου ήρθε κατευθείαν η χθεσινή βραδιά και ένα χαμόγελο έκανε την εμφάνισή του στο πρόσωπο μου. <<Πολύ καλά. Εσύ? >>

<<Και γω πολύ καλά κοιμήθηκα >>
Έβγαλε και την τελευταία φετα από το τηγάνι και κάτσαμε στην τραπεζαρία για να φάμε.

<<Έχω μια καταπληκτική ιδέα >>τον κοίταξα με ένα ύφος απορίας και εκείνος συνέχισε. <<Σε 2 εβδομάδες ξεκινάνε οι εξετάσεις όπως όλοι ξέρουμε... Σκέφτηκα... Μήπως κανονίζαμε μόλις τελειώσουν να πάμε καμιά εβδομάδα διακοπές. Είτε μόνοι μας είτε με τα παιδια >>

<<Χμμμ δεν είναι καθόλου καλή ιδέα. Να το συζητήσουμε και με τα παιδιά και το κανονίζουμε >>

Φάγαμε τις αυγόφετες και έπειτα όλη την υπόλοιπη μέρα καθησαμε και κοιτούσαμε ταινίες στην τηλεόραση τρώγοντας παγωτο. Οι γονείς του δεν ξέρω που ήταν αλλά δεν με ένοιαζε γτ περνούσα πολύ ωραία.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
HELLO EVERYONEEEEEE

ΤΙ κάνετε ελπίζω να είστε όλοι καλά. Ακόμα ένα κεφάλαιο και σήμερα όμως αρκετά πιο μικρό. Ο λόγος που το ανέβασα είναι γιατι ήθελα να σας ενημερώσω λιγάκι. Όπως βλέπετε έχουμε 47 κεφάλαια. Ένας πολύ καλός αριθμός αν υπολογίσουμε ότι θα υπάρξει λογικά πάντα και sequel book. Οπότε αποφάσισα σε 4-5 κεφάλαια να το τελειώσω το 1ο βιβλίο.

Δεν θέλω να στεναχωριεστε όμως. Δεν θα σας αφήσω έτσι... Έχω ήδη ξεκινήσει τη σύνταξη ενός δευτερου καινούργιου βιβλίου. Δεν λέω τίποτα ακόμα αλλά ευελπιστώ να σας αρέσει. Ο λόγος που δεν θέλω να το δημοσιεύσω ακόμα είναι διότι θέλω να γράψω αρκετά κεφάλαια έτσι ώστε να τα έχω έτοιμα, μέχρι στιγμής έχω περίπου 6. Έρχεται μια δύσκολη χρονιά για μένα... Τρίτη λυκείου τελευταία και πιο δύσκολη χρονιά για αυτό και θέλω να γράψω όσα περισσότερα κεφάλαια μπορώ τώρα το καλοκαίρι.

Αυτά για τώρα.

Thanks for reading ❤️❤️❤️

SEEEE YAAAAA❤️❤️❤️❤️❤️❤️

°Helping the player° Where stories live. Discover now