Paris,City of Love [Short-Story]

Paris, city of lovers

©Mitchyku

All Rights Reserved

"hayy bwisit ka Freya!! sa lahat ba ng pwede mong pagselosan si charlotte pa! bestfriend ko yun eh! sana hindi ka nalang sumunod sa Paris kung bibigyan mo lang ako ng sama ng luob! please frey i can't stay with you forever.. hindi talaga tayo para isat isa.. i'm sorry but i think we have to break up.. at sasabihin ko na yung totoo.. si charlotte naman talaga gusto ko ee.. sya ang buhay ko. diba sabi mo sakin gagawin mo lahat para lang sumaya ako? frey sya ang kaligayahan ko.. kaya please?" lumuhod sya sa harapan ko at umiiyak.

sinabi ko ba talaga yun?

pinunasan ko muna mata ko bago mag salita

"hehe. di mo naman sinabi sa akin na ayaw mo talaga saakin! ganito pala pag arrange marriage. hayaan mo gagawa ako ng paraan para kumbinsihin ang magulang ko na ma annul tayo. kaya tahan na" hinawakan ko ang mga kamay nya at inalayan ko sya tumayo.

"bakit napaka bait mo freya? maraming salamat! sasabihin ko na to sakanya!" niyakap nya ako. habang pinipilit kong hindi umiiyak ulit.

Pagkatpos nun.hindi ko namalayan pinakawalan ko na ang pinaka mahal kong lalaki sa buong mundo.

"geez freya he doesnt like you anymore!" ginulo ko buhok ko. "oh i forgot he didn't even like me a bit"

ano ba yan tutulo na naman luha ko.nakikipag usap pa ako sa sarili.

ano ng gagawin ko sa buhay ko? ano nalang sasabihin nila mommy pag uwi ko.

"hehe. di mo naman sinabi sa akin na ayaw mo talaga saakin! ganito pala pag arrange marriage. hayaan mo gagawa ako ng paraan para kumbinsihin ang magulang ko na ma annul tayo. kaya tahan na"

"ako pa talaga gagawa ng paraan" bulong ko.

"hayy Paris, City of lovers.. ako ata ang pinaka unang tao nasawi sa pagmamahal.. dito pa mismo sa paris ha?" trinay kong ngumiti pero hindi ko mapigilan pag bagsak ng luha ko.

"sheeet.. sana mamatay nalang ako! bakit pa kasi ako ginawa sa mundo! ano para mag hirap? ptang ina!" napaupo ako. kasi di ko na kaya sakit ng nararamdaman ko ngayon.

pinupunasan ko luha ko pero para syang gripo na nakalimutan patayin.. umaagos ng tuluyan pag hindi patayin..

patayin...

tumayo ako. wala naman din mangyayari sa buhay ko dahil pinalaya ko na buhay ko. siguro ang way nalang para matigil ang sakit na nararamdaman ko ngayon ay patayin ang sarili ko.

hehe siguro wala na talaga ako sa sarili ko ngayon. pero kung ano man ang gusto kong gawin.. ay patahimikin ang puso kong sumasakit..

umupo ako sa parang railings ng tower. medyo mahangin. madali lang pag bumagsak.

"ako ata ang unang taong magpapakamatay dito dahil nasawi sa pag ibig. pasensya na City of Lovers ha? medyo namali ang pagpana mo sa puso ko.. sumakit sya sobra.. sobra"

pumikit na ako at bibitawan ko na ang pag kapit tsaka hihintayin ko nalang na bumagsak ako.

"miss di pa tapos si kupido"

"huh?" O______O

"WAAAAAAAAAAAAAAAA!!!"

muntik ko ng mabitawan buti nalang nahawakan ako nung lalaking pag ka puti puti. grabe ang puti parang espasol.

tinulungan nya akong umakyat ulit. sa totoo lang nag karuon ako ng mini heart attack nung muntik na akong mahulog. ay hindi pala MINI heart attack, ULTRA HEART ATTACK